Origineel
a minha alma tá armada. e apontada para a cara do sossego. pois paz sem voz, paz sem voz. não é paz, é medo. às vezes eu falo com a vida. às vezes ela quem diz. qual a paz que eu não quero conservar. pra tentar ser feliz. as grades do condomínio. são pra trazer proteção. mas também trazem a dúvida. se é você que está nessa prisão. me abraça e me dê um beijo. faça um filho comigo. mas não me deixe sentar numa poltrona. num dia de domingo. procurando novas drogas de aluguel. nesse vídeo coagido. é pela paz que eu não quero seguir. admitindo
Vertaling
mijn ziel is gewapend. en gericht op het gezicht van vrede. want vrede zonder stem, vrede zonder stem. het is geen vrede, het is angst. soms praat ik met het leven. soms vertelt het me. welke vrede ik niet wil bewaren. om te proberen gelukkig te zijn. de tralies van het flatgebouw. ze zijn bedoeld om bescherming te brengen. maar ze brengen ook twijfel. als jij degene bent die in deze gevangenis zit. omhels me en geef me een kus. maak een zoon met me. maar laat me niet in een leunstoel zitten. op een zondag dag. op zoek naar nieuwe huur drugs. in deze gedwongen video. het is voor vrede die ik niet wil volgen. toegeven