Origineel
Gostei. Demais de te amar. Chorei. Ao rio, ao mar. Não foi. Dessa vez que acertei. Cheguei mais perto. Talvez ao menos eu tentei. Mas nós dois. Eu vou lembrar, vou, sim. Mesmo se o vento levou. Isso vai ficar em mim. Noites. Como brilhavam. E os beijos. Nem quero lembrar. Forte. Forte até de pirar. Eu tive até que perder. Pra poder depois guardar. Mas nós dois. Eu vou lembrar, vou, sim. Mesmo se o vento levou. Isso vai ficar em mim.
Vertaling
Ik vind het leuk. Teveel om van je te houden. Ik huilde. In de rivier, in de zee. Dat heb ik niet gedaan. Deze keer had ik het goed. Ik kwam dichterbij. Misschien heb ik het tenminste geprobeerd. Maar wij allebei. Ik zal het onthouden, echt waar. Zelfs als de wind het wegnam. Het zal bij me blijven. Nachten. Hoe ze gloeiden. En de kussen. Ik wil het me niet eens herinneren. Sterk. Sterk genoeg om je gek te maken. Ik moest zelfs verliezen. Zodat ik het later kon houden. Maar wij allebei. Ik zal het onthouden, echt waar. Zelfs als de wind het wegneemt. Dit zal me bijblijven.