Origineel
Criancinha de roupa rasgada. Que soluça no frio do chão. Quantas vezes você adormece. Desejando um pedaço de pão. O motivo da sua existência. É difícil a gente entender. Porque existe um castigo tão grande. Para quem não pediu pra nascer. Quem será esta pobre criança. Que não tem um colchão pra dormir. Pobrezinha, está sempre triste. Pois ninguém lhe ensinou a sorrir. Ninguém sabe de onde ela veio. Ninguém sabe pra onde ela vai. Nunca teve carinho de mãe. Nunca teve um beijo de pai. Ante a lei ela nem mesmo existe. Nos registros não consta seu nome. Mas está nos arquivos do mundo. A criança que chora de fome. Deve haver um profundo mistério. Que permite um filho nascer. Da mulher que não sabe ser mãe. E de um pai que não cumpre o dever
Vertaling
Klein kind in gescheurde kleren. Die snikt in de kou van de grond. Hoe vaak je in slaap valt verlangend naar een stuk brood De reden van je bestaan Het is moeilijk voor ons om te begrijpen Waarom is er zo’n straf Voor hen die niet vroegen om geboren te worden. Wie zal dit arme kind zijn. Wie heeft er geen matras om op te slapen. Arm ding, altijd verdrietig. Omdat niemand haar geleerd heeft te lachen. Niemand weet waar ze vandaan komt. Niemand weet waar ze heen gaat. Ze heeft nooit de liefde van een moeder gehad. Nooit een vaderskus gehad. Voor de wet bestaat ze niet eens. Haar naam staat niet in de gegevens. Maar ze zit in de archieven van de wereld. Het kind dat huilt van de honger. Er moet een diep mysterie zijn waardoor een kind geboren kan worden. Van een vrouw die niet weet hoe ze een moeder moet zijn. En van een vader die zijn plicht niet doet