Origineel
Rows and flows of angel hair. And ice cream castles in the air. And feather canyons everywhere. I’ve looked at clouds that way. But now they only block the sun. They rain and they snow on everyone. So many things I would have done. But clouds got in my way. I’ve looked at clouds from both sides now. From up and down and still somehow. It’s cloud illusions I recall. I really don’t know clouds at all. Moons and Junes and Ferris wheels. The dizzy dancing way that you feel. As every fairy tale comes real. I’ve looked at love that way. But now it’s just another show. You leave ‘m laughing when you go. And if you care, don’t let them know. Don’t give yourself away. I’ve looked at love from both sides now. From give and take and still somehow. It’s love’s illusions that I recall. I really don’t know love at all. Tears and fears and feeling proud. To say “I love you” right out loud. Dreams and schemes and circus crowds. I’ve looked at life that way. Oh but now old friends are acting strange. When they shake their heads and they tell me that I’ve changed. Well something’s lost but something’s gained. In living every day. I’ve looked at life from both sides now. From win and lose but still somehow. It’s life’s illusions I recall. I really don’t know life. I really don’t know life at all. I really don’t know life. It’s life’s illusions I recall. I really don’t know life at all
Vertaling
Rijen en stromen van engelenhaar. En ijskastelen in de lucht. En overal veder canyons. Ik heb zo naar wolken gekeken. Maar nu houden ze alleen de zon tegen. Ze regenen en ze sneeuwen op iedereen. Zoveel dingen die ik gedaan zou hebben. Maar de wolken zaten me in de weg. Ik bekijk wolken nu van twee kanten. Van boven en beneden en toch op de een of andere manier. Het zijn wolkenillusies die ik me herinner. Ik ken wolken eigenlijk helemaal niet. Manen en Junes en reuzenraderen. De duizelingwekkende dansende manier waarop je je voelt. Zoals elk sprookje werkelijkheid wordt. Ik heb op die manier naar de liefde gekeken. Maar nu is het gewoon een show. Je laat ‘m lachen als je gaat. En als je om ze geeft, laat het ze niet weten. Geef jezelf niet weg. Ik heb de liefde nu van beide kanten bekeken. Van geven en nemen en toch op de een of andere manier. Het zijn de illusies van de liefde die ik me herinner. Ik ken de liefde eigenlijk helemaal niet. Tranen en angsten en trots voelen. Om hardop “Ik hou van je” te zeggen. Dromen en plannen en circusmassa’s. Zo heb ik naar het leven gekeken. Oh, maar nu doen oude vrienden vreemd. Als ze hun hoofd schudden en zeggen dat ik veranderd ben. Wel, er is iets verloren, maar er is ook iets gewonnen. In het leven van elke dag. Ik heb het leven nu van beide kanten bekeken. Van winnen en verliezen, maar toch op de een of andere manier. Het zijn de illusies van het leven die ik me herinner. Ik ken het leven echt niet. Ik ken het leven helemaal niet. Ik ken het leven echt niet. Het zijn de illusies van het leven die ik me herinner. Ik ken het leven helemaal niet.