Origineel
Quando abrir aquela porta. Vai sair falando que não se importa. Que não sou lá essas coisas. Que foi meio assim. E que de mim cê já nem gosta. E vai sair de carro, cantando pneu. Dizendo por aí que já me esqueceu. Vai beijar a primeira boca, na primeira boate. Se achando confiante, vai voltar pra casa tarde. E as quatro paredes. Daquele seu quarto. Vão gritar bem alto. Vão te dar trabalho. Pode botar tudo a baixo. Ou até pintar de roxo. Até o seu criado mudo vai falar de mim. E não vai te deixar dormir. E pode botar tudo a baixo. Ou até pintar de roxo. O frio do ar condicionado vai doer. E não vai ter eu pra te aquecer. É certo, não vai demorar. Você vai voltar. Depois de chorar. Um caminhão de lágrimas. Um caminhão de lágrimas
Vertaling
Als je die deur opent. Je gaat zeggen dat het je niet kan schelen. Dat ik niet zo geweldig ben. Dat je een beetje zo was. En dat je me niet eens meer leuk vindt. En jij rijdt gillend weg. Zeggen dat je over me heen bent. Je kust de eerste mond bij de eerste club. Als je denkt dat je zeker bent, kom je laat thuis. En de vier muren. van die kamer van jou. Ze gaan hard schreeuwen. Ze zullen het je moeilijk maken. Je kunt het allemaal neerhalen. Of zelfs paars verven. Zelfs je nachtkastje zal over me praten. En het laat je niet slapen. En je kunt het allemaal neerhalen. Of zelfs paars verven. De koude airconditioning zal pijn doen. En je zult mij niet hebben om je warm te houden. Dat klopt, het zal niet lang meer duren. Je komt wel terug. Nadat je gehuild hebt. Een vrachtwagenlading tranen. Een vrachtwagen vol tranen