Origineel
By: M. Wilkens & D. Dill. . Ten years ago, on a cold dark night. Someone was killed, ‘neath the town hall light. There were few at the scene, but they all agreed. That the slayer who ran, looked a lot like me. The judge said son, what is your alibi. If you were somewhere else, then you won’t have to die. I spoke not a word, thou it meant my life. For I’d been in the arms of my best friend’s wife. . She walks these hills in a long black veil. She visits my grave when the night winds wail. Nobody knows, nobody sees. Nobody knows but me. Oh, the scaffold is high and eternity’s near. She stood in the crowd and shed not a tear. But late at night, when the north wind blows. In a long black veil, she cries ov’re my bones. She walks these hills in a long black veil. She visits my grave when the night winds wail. Nobody knows, nobody sees. Nobody knows but me. Oh, the scaffold is high and eternity’s near. She stood in the crowd and shed not a tear. But late at night, when the north wind blows.
Vertaling
Door: M. Wilkens & D. Dill. . . Tien jaar geleden, op een koude donkere nacht. Iemand werd vermoord, onder het licht van het stadhuis. Er waren er maar weinig op de plaats delict, maar ze waren het er allemaal over eens. dat de moordenaar die wegrende, veel op mij leek. De rechter zei zoon, wat is je alibi. Als je ergens anders was, dan hoef je niet te sterven. Ik sprak geen woord, hoewel het mijn leven betekende. Want ik was in de armen van de vrouw van mijn beste vriend geweest. Ze loopt over deze heuvels in een lange zwarte sluier. Ze bezoekt mijn graf als de nachtwinden jammeren. Niemand weet het, niemand ziet het. Niemand weet het, behalve ik. Oh, het schavot is hoog en de eeuwigheid is nabij. Ze stond in de menigte en vergoot geen traan. Maar laat in de nacht, als de noordenwind waait. In een lange zwarte sluier, huilt ze ov’re my bones. Ze loopt over deze heuvels in een lange zwarte sluier. Ze bezoekt mijn graf als de nachtelijke winden jammeren. Niemand weet het, niemand ziet het. Niemand weet het, behalve ik. Oh, het schavot is hoog en de eeuwigheid is nabij. Ze stond in de menigte en vergoot geen traan. Maar laat in de nacht, als de noordenwind waait.