Origineel
Foi num salão, ali no baixo Cinelândia. Perto da espaguetelândia, na Francisco Serrador. Que eu descobri que não tem bem que sempre dure, conhecendo a manicure. Ana Luzia Eleonor, com seu jeitinho encantador. Foi a melhor dentre as cumadres que eu já tive, mulher de um detetive. Ex-polícia especial. Era um vulcão e um pedação de mau caminho, tudo isso embrulhadinho. num rostinho angelical (se eu vacilasse na parada poderia me dar mal). Seu lindo corpo parecia uma escultura: metro e meio de altura, 120 de quadris. Mais 100 de busto e 25 de cintura. Com uma pintinha escura um pouco abaixo do nariz. E esse nariz tão bonitinho, arrebitado, parecia modelado. pelas mãos de um Pitangui. E ainda por cima tinha covinha no queixo. e muitos outros apetrechos, de fazer queixo cair. (e eu passeava por ali). Mas certa noite, na rua Riachuelo. Um tremendo pesadelo fez agente. despertar. Passos na escada, ela gritou: É o Nascimento, ele é um. cara violento, é melhor tu te arrancar. Pulei janela, estava já pulando o muro. quando, no meio do escuro. Ana Luzia Eleonor gritou pra rua:. “Peguem e lixem esse gatuno, ladrão. inoportuno, ventanista e arrombador!. Ai Nascimento, esse bandido me detesta, se eu não sou mulher honesta, ele ofendia o meu pudor”. E o Nascimento consolava: “Fica fria meu amor. É um larápio sem passado, é um pé inchado, é um amador, é um ladrãozinho de galinha. Vamos de volta pra caminha, tá kentinho o cobertor”.
Vertaling
Het was in een salon, daar in het lager gelegen Cinelândia. Bij de spaghetelândia, in Francisco Serrador. Dat ik ontdekte dat geen goed ooit duurt, de ontmoeting met de manicure. Ana Luzia Eleonor, met haar charmante manier. Ze was de beste van de cumadres die ik ooit had, de vrouw van een detective. Ex-speciale politie. Ze was een vulkaan en een stuk slechte weg, dit alles verpakt in een engelachtig gezicht (als ik wankelde in de parade kon ik me slecht geven). Haar mooie lichaam zag eruit als een beeldhouwwerk: 1,80 m lang, 120 heupen. Nog 100 van buste en 25 van taille. Met een donkere stip een beetje onder haar neus. En die neus, zo schattig, stompe neus, leek wel gemodelleerd… door de handen van een Pitangui. En bovendien had ze een kuiltje op haar kin en nog veel meer opvallende kenmerken. (en ik slenterde langs). Maar op een nacht, in de Riachuelo Straat. Een vreselijke nachtmerrie maakte ons wakker. Voetstappen op de trap, ze schreeuwde: “Het is Nascimento, hij is een gewelddadige kerel, je kunt beter weggaan. Ik sprong uit het raam, ik sprong over de muur toen, in het midden van het donker. Ana Luzia Eleonor schreeuwde naar de straat: “Pak en neuk deze dief, dievegge, windbuil en inbreker! Oh Nascimento, deze boef haat me, als ik geen eerlijke vrouw ben, zou hij mijn bescheidenheid beledigen”. En Nascimento troostte haar: “Blijf rustig, liefje. Hij is een dief zonder verleden, hij is een zwakkeling, hij is een amateur, hij is een kippendief. Laten we terug naar bed gaan, de deken is warm”.