Origineel
Across the plain flew the lone grey rider
Leather bang pounding on his back
Above the clouds the moon was climbing higher
A pack of wolves wanted their money back
With folded arms the chief stood watching
Painted braves slipped down the hill
In his ears the spirit talking
As they closed in
For an easy kill
At the house the door was wide open
Wind blew curtains off the rod
She was waiting and hoping
She was praying to her god
He was luckier than most men
He was barely in his prime
As she stood their in the doorway
Her long dress flowing
Would he make it this time
Over the hill in the big green country
That’s the place where the cancer cowboy rides
Pure as the driven snow before it got him
Sometimes I feel like he’s all right
Sometimes I feel like a piece of paper
Sometimes I feel like my own name
Sometimes I feel different later
Sometimes I feel
I feel just the same
Vertaling
Over de vlakte vloog de eenzame grijze ruiter
Leder bonkte op zijn rug
Boven de wolken klom de maan hoger
Een troep wolven wilde hun geld terug
Met gevouwen armen stond het opperhoofd toe te kijken
Geschilderde dapperen gleden de heuvel af
In zijn oren sprak de geest
Terwijl ze dichterbij kwamen
Voor een gemakkelijke prooi.
Bij het huis stond de deur wijd open.
De wind blies de gordijnen van de stang
Ze wachtte en hoopte.
Ze bad tot haar god.
Hij had meer geluk dan de meeste mannen.
Hij was nauwelijks in zijn bloei
Toen zij in de deuropening stond
Haar lange jurk wapperend
Zou hij het deze keer halen
Over the hill in the big green country
Dat is de plaats waar de kanker cowboy rijdt
Puur als de sneeuw voordat het hem te pakken kreeg
Soms voel ik me like he’s all right
Soms voel ik me als een stuk papier
Soms voel ik me als mijn eigen naam
Soms voel ik me later anders
Sometimes I feel
Ik voel me net hetzelfde