[Verse] Het is drie uur ’s nachts en ik ben de hele nacht opgebleven, verdrinkend in mijn woorden. Schrijvend over jou lijkt de tijd stil te staan sinds de dag dat je me verliet Een draaideur die dichtslaat, deze tijd zo langzaam dat je wegloopt Je rent nu snel. We waren toen nog kinderen, twee jaar van mijn leven verruild voor een einde als dit Als een liefdesfilm zonder afscheidskus Waarom was het ik met alle oprechtheid welke auto ons naar deze weg reed Deze weg van gebroken beloftes eerst was het gebroken glas Dat zo snel uit de lucht viel dat het ons raakte toen beloofde zij Maar het gebeurde weer