Origineel
I went up to the mountain, apocalypse dreams in my head. There was fire upon the horizon but it was just the sunrise turning red. Maybe it’s time, maybe it’s time . .. Each night I walk to the edge of the city out to where the darkness begins. Made a promise out here a long time ago and I’ve been waiting ever since. Maybe it’s time, maybe it’s time . .. My world has become an empty place. Of great, wide landscapes and weird painted skies. Strange patterns and islands of light. And people move as shadows never touching at all. I’ve never been afraid to die, maybe scared to live. I’ve been across every ocean just chasing after storms. My crew long dead or deserted now and the seas nothing but calm. Maybe it’s time, maybe it’s time – to turn the ship around
Vertaling
Ik ging naar de berg, apocalyps dromen in mijn hoofd. Er was vuur aan de horizon, maar het was gewoon de zonsopgang die rood werd. Misschien is het tijd, misschien is het tijd… Elke avond loop ik naar de rand van de stad, waar de duisternis begint. Ik heb hier lang geleden een belofte gedaan en sindsdien wacht ik. Misschien is het tijd, misschien is het tijd… Mijn wereld is een lege plek geworden. Van grote, weidse landschappen en vreemde, geschilderde luchten. Vreemde patronen en eilanden van licht. En mensen bewegen als schaduwen die elkaar nooit raken. Ik ben nooit bang geweest om te sterven, misschien bang om te leven. Ik ben elke oceaan overgestoken, alleen achter de stormen aan. Mijn bemanning is al lang dood of verlaten en de zee is alleen nog maar kalm. Misschien is het tijd, misschien is het tijd – om het schip om te keren