Langs een meer in de wildernis
beweegt een eenzame zwerver zich voort,
In het water ziet hij een zwerm zwanen
roepend om hun vrijheid

Het verlangen naar het verleden
echoot door de lucht als het geschreeuw van adelaars,
Van het altijd zo veilige meer
zet de reis zich voort door de bergen

De dag heeft geen toegang,
waar de maan het koele schemerlicht verspreid
Dit moment is het eeuwige leven

Land van schoonheid,
koud en wreed
De echo’s van de zangerige fjorden
weerspiegelen de melancholie

Vertrouw op de wind,
vertrouw op het vuur
Roep de eenzaamheid aan,
de eenzaamheid van de nacht

Het land van de raaf,
het land van de beer
Het land van de adelaar
en van de veelvraat

Deze troosteloosheid is de weergave van een wolf