Origineel
“WHITE LANDS OF EMPATHICA”
The end.
The songwriter’s dead.
The blade fell upon him
Taking him to the white lands
Of Empathica
Of Innocence
Empathica
Innocence
“HOME”
The dreamer and the wine
Poet without a rhyme
A widowed writer torn apart
By chains of hell
One last perfect verse
Is still the same old song
Oh Christ how I hate what I have become
Take me home
Getaway, runaway, fly away
Lead me astray to dreamer’s hideaway
I cannot cry ‘cause the shoulder cries more
I cannot die, I, a whore for the cold world
Forgive me
I have but two faces
One for the world
One for God
Save me
I cannot cry ‘cause the shoulder cries more
I cannot die, I, a whore for the cold world
My home was there ’n then
Those meadows of heaven
Adventure-filled days
One with every smiling face
Please, no more words
Thoughts from a severed head
No more praise
Tell me once my heart goes right
Take me home
Getaway, runaway, fly away
Lead me astray to dreamer’s hideaway
I cannot cry ‘cause the shoulder cries more
I cannot die, I, a whore for the cold world
Forgive me
I have but two faces
One for the world
One for God
Save me
I cannot cry ‘cause the shoulder cries more
I cannot die, I, a whore for the cold world
“THE PACIFIC”
Sparkle my scenery
With turquoise waterfall
With beauty underneath
The Ever Free
Tuck me in beneath the blue
Beneath the pain, beneath the rain
Goodnight kiss for a child in time
Swaying blade my lullaby
On the shore we sat and hoped
Under the same pale moon
Whose guiding light chose you
Chose you all
“I’m afraid. I’m so afraid.
Being raped again, and again, and again
I know I will die alone.
But loved.
You live long enough to hear the sound of guns,
long enough to find yourself screaming every night,
long enough to see your friends betray you.
For years I’ve been strapped unto this altar.
Now I only have 3 minutes and counting.
I just wish the tide would catch me first
and give me a death I always longed for.”
“DARK PASSION PLAY”
2nd robber to the right of Christ
Cut in half – infanticide
The world will rejoice today
As the crows feast on the rotting poet
Everyone must bury their own
No pack to bury the heart of stone
Now he’s home in hell, serves him well
Slain by the bell, tolling for his farewell
The morning dawned, upon his altar
Remains of the dark passion play
Performed by his friends without shame
Spitting on his grave as they came
Getaway, runaway, fly away
Lead me astray to dreamer’s hideaway
I cannot cry ‘cause the shoulder cries more
I cannot die, I, a whore for the cold world
Forgive me
I have but two faces
One for the world
One for God
Save me
I cannot cry ‘cause the shoulder cries more
I cannot die, I, a whore for the cold world
“Today, in the year of our Lord 2005,
Tuomas was called from the cares of the world.
He stopped crying at the end of each beautiful day.
The music he wrote had too long been without silence.
He was found naked and dead,
With a smile in his face, a pen
And 1000 pages of erased text.”
Save me
“MOTHER & FATHER”
Be still, my son
You’re home
Oh when did you become so cold?
The blade will keep on descending
All you need is to feel my love
Search for beauty, find your shore
Try to save them all, bleed no more
You have such oceans within
In the end
I will always love you
The beginning.
The end.
The songwriter’s dead.
The blade fell upon him
Taking him to the white lands
Of Empathica
Of Innocence
Empathica
Innocence
“HOME”
The dreamer and the wine
Poet without a rhyme
A widowed writer torn apart
By chains of hell
One last perfect verse
Is still the same old song
Oh Christ how I hate what I have become
Take me home
Getaway, runaway, fly away
Lead me astray to dreamer’s hideaway
I cannot cry ‘cause the shoulder cries more
I cannot die, I, a whore for the cold world
Forgive me
I have but two faces
One for the world
One for God
Save me
I cannot cry ‘cause the shoulder cries more
I cannot die, I, a whore for the cold world
My home was there ’n then
Those meadows of heaven
Adventure-filled days
One with every smiling face
Please, no more words
Thoughts from a severed head
No more praise
Tell me once my heart goes right
Take me home
Getaway, runaway, fly away
Lead me astray to dreamer’s hideaway
I cannot cry ‘cause the shoulder cries more
I cannot die, I, a whore for the cold world
Forgive me
I have but two faces
One for the world
One for God
Save me
I cannot cry ‘cause the shoulder cries more
I cannot die, I, a whore for the cold world
“THE PACIFIC”
Sparkle my scenery
With turquoise waterfall
With beauty underneath
The Ever Free
Tuck me in beneath the blue
Beneath the pain, beneath the rain
Goodnight kiss for a child in time
Swaying blade my lullaby
On the shore we sat and hoped
Under the same pale moon
Whose guiding light chose you
Chose you all
“I’m afraid. I’m so afraid.
Being raped again, and again, and again
I know I will die alone.
But loved.
You live long enough to hear the sound of guns,
long enough to find yourself screaming every night,
long enough to see your friends betray you.
For years I’ve been strapped unto this altar.
Now I only have 3 minutes and counting.
I just wish the tide would catch me first
and give me a death I always longed for.”
“DARK PASSION PLAY”
2nd robber to the right of Christ
Cut in half – infanticide
The world will rejoice today
As the crows feast on the rotting poet
Everyone must bury their own
No pack to bury the heart of stone
Now he’s home in hell, serves him well
Slain by the bell, tolling for his farewell
The morning dawned, upon his altar
Remains of the dark passion play
Performed by his friends without shame
Spitting on his grave as they came
Getaway, runaway, fly away
Lead me astray to dreamer’s hideaway
I cannot cry ‘cause the shoulder cries more
I cannot die, I, a whore for the cold world
Forgive me
I have but two faces
One for the world
One for God
Save me
I cannot cry ‘cause the shoulder cries more
I cannot die, I, a whore for the cold world
“Today, in the year of our Lord 2005,
Tuomas was called from the cares of the world.
He stopped crying at the end of each beautiful day.
The music he wrote had too long been without silence.
He was found naked and dead,
With a smile in his face, a pen
And 1000 pages of erased text.”
Save me
“MOTHER & FATHER”
Be still, my son
You’re home
Oh when did you become so cold?
The blade will keep on descending
All you need is to feel my love
Search for beauty, find your shore
Try to save them all, bleed no more
You have such oceans within
In the end
I will always love you
The beginning.
Vertaling
“WITTE LANDEN VAN INLEVENHEID”
Het einde.
De zangschrijver is dood.
Het zwaard viel op hem
Hem mee nemend naar de witte landen
Van inlevenheid
Van onschuld
inlevenheid
onschuld
“THUIS”
De dromer en de wijn
Dichter zonder een rijm
Een verlaten schrijver uit elkaar gescheurd
Door kettingen van de hel
Één laatste perfect vers
Is nog steeds hetzelfde oude lied
Oh Christus wat haat ik wat ik ben geworden
Neem me mee naar huis
Ontkomen, wegkomen, vlieg weg
Leid me weg naar dromers vluchtplaats
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Één voor de wereld
Één voor God
Red me
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Mijn thuis was daar en toen
Die wieden van de hemel
Avontuur gevulde dagen
Één met elk lachend gezicht
Alsjeblieft, geen worden meer
Gedachten van een afgehouwen hoofd
Geen hulde meer
Vertel me wanneer mijn hart goed gaat
Neem me mee naar huis
Ontkomen, wegkomen, vlieg weg
Leid me weg naar dromers vluchtplaats
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Één voor de wereld
Één voor God
Red me
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
“DE VREDELIEVENDE”
Besprenkel mijn landschap
Met turkooizen waterval
Met schoonheid daar onder
De Eeuwig Vrij
Stop me in onder het blauw
Onder de pijn, onder de regen
Goedenacht kus voor een kind in de tijd
Zwaaiend blad mijn wiegelied
Op de kust zaten we en hoopten
Onder dezelfde bleke maan
Wiens gidsende licht jou koos
Jullie allen koos
“Ik ben bang. Ik ben zo bang.
Wordt opnieuw verkracht, en opnieuw, en opnieuw
Ik weet dat ik alleen zal sterven.
Maar geliefd.
Je leeft lang genoeg om het geluid van geweren te horen,
lang genoeg om jezelf gillend in de nacht te vinden,
lang genoeg om jouw vrienden je te zien verraden.
Voor jaren ben ik vastgebonden aan dit altaar.
Nu heb ik nog slechts 3 minuten.
Ik wou alleen maar dat de vloed me eerst zou grijpen
en een dood geven waarnaar ik altijd heb verlangd.”
“DUISTER PASSIE SPEL”
Tweede rover aan de rechter kant van Christus.
Doormidden gehakt – kinderachtig
De wereld verheugt zich vandaag
Als de kraaien zich tegoed doen aan de rottende dichter
Iedereen moet zijn eigen begraven
Geen meute om het hart van steen te begraven
Nu is hij thuis in hel, komt hem goed uit
Geslacht door de bel, luidend voor zijn vaarwel
De morgen breekt aan, op zijn altaar
Overblijfselen van het duister passie spel
Uitgevoerd door zijn vrienden zonder schaamte
Spugend op zijn graf toen ze kwamen
Ontkomen, wegkomen, vlieg weg
Leid me weg naar dromers vluchtplaats
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Één voor de wereld
Één voor God
Red me
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
“Vandaag, in het jaar van onze Heer 2005,
Werd Tuomas weggeroepen van de zorgen van de wereld.
Hij stopte met huilen aan het einde van elke prachtige dag.
De muziek die hij schreef was te lang zonder stilte.
Hij werd naakt en dood gevonden,
Met een glimlach op zijn gezicht, een pen
En 1000 pagina’s met doorgehaalde tekst.”
Red me
“MOEDER EN VADER”
Wees stil, mijn zoon
Je bent thuis
Oh waneer ben je zo koud geworden?
Het blad zal blijven dalen
Al wat je hoeft te voelen is mijn liefde
Zoek naar schoonheid, vind je kust
Probeer ze allemaal te redden, bloedt niet meer
Je hebt oceanen van binnen
Op het einde
Zal ik altijd van je houden
Het begin.
Het einde.
De zangschrijver is dood.
Het zwaard viel op hem
Hem mee nemend naar de witte landen
Van inlevenheid
Van onschuld
inlevenheid
onschuld
“THUIS”
De dromer en de wijn
Dichter zonder een rijm
Een verlaten schrijver uit elkaar gescheurd
Door kettingen van de hel
Één laatste perfect vers
Is nog steeds hetzelfde oude lied
Oh Christus wat haat ik wat ik ben geworden
Neem me mee naar huis
Ontkomen, wegkomen, vlieg weg
Leid me weg naar dromers vluchtplaats
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Één voor de wereld
Één voor God
Red me
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Mijn thuis was daar en toen
Die wieden van de hemel
Avontuur gevulde dagen
Één met elk lachend gezicht
Alsjeblieft, geen worden meer
Gedachten van een afgehouwen hoofd
Geen hulde meer
Vertel me wanneer mijn hart goed gaat
Neem me mee naar huis
Ontkomen, wegkomen, vlieg weg
Leid me weg naar dromers vluchtplaats
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Één voor de wereld
Één voor God
Red me
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
“DE VREDELIEVENDE”
Besprenkel mijn landschap
Met turkooizen waterval
Met schoonheid daar onder
De Eeuwig Vrij
Stop me in onder het blauw
Onder de pijn, onder de regen
Goedenacht kus voor een kind in de tijd
Zwaaiend blad mijn wiegelied
Op de kust zaten we en hoopten
Onder dezelfde bleke maan
Wiens gidsende licht jou koos
Jullie allen koos
“Ik ben bang. Ik ben zo bang.
Wordt opnieuw verkracht, en opnieuw, en opnieuw
Ik weet dat ik alleen zal sterven.
Maar geliefd.
Je leeft lang genoeg om het geluid van geweren te horen,
lang genoeg om jezelf gillend in de nacht te vinden,
lang genoeg om jouw vrienden je te zien verraden.
Voor jaren ben ik vastgebonden aan dit altaar.
Nu heb ik nog slechts 3 minuten.
Ik wou alleen maar dat de vloed me eerst zou grijpen
en een dood geven waarnaar ik altijd heb verlangd.”
“DUISTER PASSIE SPEL”
Tweede rover aan de rechter kant van Christus.
Doormidden gehakt – kinderachtig
De wereld verheugt zich vandaag
Als de kraaien zich tegoed doen aan de rottende dichter
Iedereen moet zijn eigen begraven
Geen meute om het hart van steen te begraven
Nu is hij thuis in hel, komt hem goed uit
Geslacht door de bel, luidend voor zijn vaarwel
De morgen breekt aan, op zijn altaar
Overblijfselen van het duister passie spel
Uitgevoerd door zijn vrienden zonder schaamte
Spugend op zijn graf toen ze kwamen
Ontkomen, wegkomen, vlieg weg
Leid me weg naar dromers vluchtplaats
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Één voor de wereld
Één voor God
Red me
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor de koude wereld
“Vandaag, in het jaar van onze Heer 2005,
Werd Tuomas weggeroepen van de zorgen van de wereld.
Hij stopte met huilen aan het einde van elke prachtige dag.
De muziek die hij schreef was te lang zonder stilte.
Hij werd naakt en dood gevonden,
Met een glimlach op zijn gezicht, een pen
En 1000 pagina’s met doorgehaalde tekst.”
Red me
“MOEDER EN VADER”
Wees stil, mijn zoon
Je bent thuis
Oh waneer ben je zo koud geworden?
Het blad zal blijven dalen
Al wat je hoeft te voelen is mijn liefde
Zoek naar schoonheid, vind je kust
Probeer ze allemaal te redden, bloedt niet meer
Je hebt oceanen van binnen
Op het einde
Zal ik altijd van je houden
Het begin.