Origineel
Quero dizer-te adeus. De forma singular. Cantando a nossa valsa. Sem chorar. Quero dizer-te adeus. Pois vou partir, amor. Sem mágoa e sem rancor. Dos falsos beijos teus. Quero deixar-te assim. Sem atribulações. Pra que longe de mim. Não tenhas ilusões. O nosso amor morreu. E o culpado não fui eu. Foi a sorte, foi a vida, querida. Sonhei, confesso. Castelos de ouro e luz. Mansão de mil venturas. Para nós dois. Porém, no mundo os namorados. Não contam com as surpresas. Que vem depois, depois. Depois, amor. A tempestade veio. E tudo carregou. Até a saudade. Quero dizer-te adeus. De forma singular. Cantando a nossa valsa. Sem chorar
Vertaling
Ik wil afscheid van je nemen. Op een bijzondere manier. We zingen onze wals. Zonder te huilen. Ik wil afscheid van je nemen. Want ik ga weg, liefje. Zonder verdriet en zonder wrok. Van je valse kussen. Ik wil je zo verlaten. Zonder beproevingen. Dus zo ver van mij Je hebt geen illusies. Onze liefde is dood. En het was niet mijn schuld. Het was geluk, het was het leven, schat. Ik droomde, moet ik bekennen. Kastelen van goud en licht. Een herenhuis van duizend avonturen. Voor ons allebei. Maar in de wereld van geliefden. Ze rekenen niet op de verrassingen. Die komen later, later. Later, liefje. De storm kwam. En alles weggevoerd. Zelfs het verlangen. Ik wil afscheid van je nemen. Op een bijzondere manier. We zingen onze wals. Zonder te huilen