Ik ben gewoon drijfhout op de rivier, drijvend op het getij Het kan me niet schelen waar deze oude rivier me heen voert Ik blijf drijven omdat mijn hart van binnen gebroken is En ik ben moe van het wensen naar wat niet kan zijn (Misschien ontmoet ik een klein drijfhoutje dat net zo verloren is als ik Deel een handdruk en een traan of twee) Maar het is altijd geluk hoe we afscheid moeten nemen Ik moet verder dwalen om mijn randezvous te houden [ gitaar ] Hoewel ik door stad en land zwerf, kan ik nooit blijven Want ik vind geen plek om mijn thuis te noemen Ik vraag niet om hulp of medelijden, ik ga gewoon mijn weg Alles waar ik voor bid is vrede om alleen te dromen (Ik ben slechts drijfhout op de rivier en ik drijf verder Till this weary river meets the deep blue sea) Waar de diepblauwe zee mij kan helpen iemand te vergeten Ja, de achteloze die mij vergeten is In mijn hart voel ik geen bitterheid over wat geweest is Ik heb medelijden met degene die ik moet vergeten En in plaats van iemand te zijn die de wereld te winnen heeft ben ik slechts drijfhout op de rivier van spijt