Origineel
Texto declamado por Giovanna Fortuna:. “Vovô José. Estou cumprindo a lei soberana. Aonde você estiver. Um beijo da sua neta Giovanna”. No terreiro a festança fervia. Com Antônio, Chiquinha casava. Sem saber que o Mané Floriano. No escuro seus passos rondava. Floriano jurou que matava. A Chiquinha que ele queria. Como não quis casar-se com ele. Nem com outro se casaria. E na hora da valsa dos noivos. Duas balas certeiras partiam. Derrubando os noivos sem vida. Sobre o sangue abraçados morriam. O assassino foi embora deixando. Pelas balas dois peitos varados. Como junto se amaram e morreram. Foram juntos sepultados. Este fato passou muitos anos. E o lugar ficou mal assombrado. Diz que a noite uma valsa se ouve. Lá naquele casebre largado. É a lenda da valsa dos noivos. Que Antônio e Chiquinha dançaram. Numa noite feliz do passado. Quando eles se casaram
Vertaling
Tekst voorgedragen door Giovanna Fortuna: “Opa José. Ik vervul de soevereine wet. Waar je ook bent. Een kus van je kleindochter Giovanna”. Op de binnenplaats, was het feest aan de gang. Chiquinha trouwde met Antônio. Zonder te weten dat Mané Floriano In het donker sluipen zijn voetstappen. Floriano zwoer dat hij De Chiquinha die hij wilde. Omdat ze niet met hem wilde trouwen. Noch zou ze met iemand anders trouwen. En op het moment van de wals van de bruid en bruidegom. werden twee scherpe kogels afgevuurd. De bruid en bruidegom levenloos slaand. Op het bloed omarmd, stierven ze. De moordenaar ging weg en vertrok. Door de kogels werden twee borsten doorboord. Zoals ze samen liefhadden en stierven. Ze werden samen begraven. Dit feit ging vele jaren voorbij. En de plaats werd spookachtig. Er wordt gezegd dat men ’s nachts een wals hoort. Daar in dat verlaten krot. Het is de legende van de wals van de bruid en bruidegom. Dat Antônio en Chiquinha dansten. Op een gelukkige nacht in het verleden. Toen ze getrouwd waren