Als we even samen konden zitten. En eeuwig praten, gewoon om de tijd te doden. Ik zou glimlachen als de rillingen en rillingen over mijn rug lopen. Met je ogen op de mijne gericht. Oh we zullen de metro luchten vullen met plattelandslucht. En als je je vermoeide ogen sluit. zal ik je daar ontmoeten. Ik zal je daar ontmoeten. Diep in je zit een robijnrode gloed. En het wordt helderder dan jij en ik ooit zullen weten. Er is een ruisend geluid dat ons omringt als we alleen lopen. En het is alles wat we nooit hebben gekend. Als we over straat lopen. En ik zou het plaveisel onder je voeten zijn. Als we gewoon een tijdje onbeweeglijk konden zijn. En eindelijk uitvinden hoe we ons voelen. Over de ontbrekende puzzelstukjes en troebele vraagtekens. Het ziet er nog steeds een beetje surrealistisch uit. Oh ik heb de neiging om hier en daar te verdwijnen. Dus concentreer je en je zult me overal voelen. En we zullen de metro luchten voelen met landelijke lucht. Als je verdwaald bent als je je ogen sluit. Ik zal je daar ontmoeten. Je kan overal zijn. Ik zal je daar ontmoeten. Je kunt overal zijn. Open je ogen en zie alles wat je kunt zijn. Ik zie je daar.