Origineel
Con una guitarra
y un par de palillos
nació el pasodoble flamenco y cañí.
Y dice la historia
que fue a su bautizo
el sol y la luna y to’ el Albaicín. Su cuna fue España, su padre un cristiano,
su madre una reina de raza calé
y dice una bruja que vive en el llano
que fue su padrino el mismo Undivé. Y por eso el pasodoble es flamenco y español
y por eso yo lo llevo dentro de mi corazón. Pasodoble, te quiero porque tienes en tu garbo lo mejor del mundo entero; Pasodoble, te quiero porque llevas en tus notas el valor de los toreros. Pasodoble, te quiero porque estando en tierra extraña, tú me traes el recuerdo, tú me traes el recuerdo de aquella madre que tengo en España. En una mañana
de mi Andalucía
mi buen pasodoble se quiso casar
con la sevillana,
con la bulería,
con la petenera y la soleá. Las cuatro canciones vestidas de blanco
cantado y bailando se fueron con él
y cuando a la luna las cuatro llegaron,
el rey de las coplas les dio su querer; Y en lo alto de las nubes un palacio edificó
donde vive más alegre que el mismito faraón. Pasodoble, te quiero porque tienes en tu garbo lo mejor del mundo entero; Pasodoble, te quiero porque llevas en tus notas el valor de los toreros. Pasodoble, te quiero porque estando en tierra extraña, tú me traes el recuerdo, tú me traes el recuerdo de aquella madre que tengo en España.
Vertaling
Met een gitaar
en een paar eetstokjes
De flamenco en cañí pasodoble waren geboren.
En vertelt het verhaal
die naar zijn doop ging
de zon en de maan en al het Albaicín. Zijn geboorte was Spanje, zijn vader een christen,
haar moeder een koningin van race calé
en zegt een heks die op de vlakte woont
dat zijn peetvader dezelfde Undivé was. En daarom is de pasodoble flamenco en Spaans
en daarom draag ik het in mijn hart. Pasodoble, ik hou van je omdat je in je zwier het beste van de hele wereld hebt; Pasodoble, ik hou van je omdat je in je aantekeningen de waarde van stierenvechters meedraagt. Pasodoble, ik hou van je omdat je in een vreemd land bent, je brengt me de herinnering, je brengt me de herinnering aan die moeder die ik in Spanje heb. ‘S Morgens
uit mijn Andalusië
mijn goede dubbele stap wilde trouwen
met de Sevilla vrouw,
met de bulería,
met de petenera en de soleá. De vier liedjes in het wit gekleed
zingend en dansend gingen ze met hem mee
en toen ze alle vier de maan bereikten,
de koning van de coupletten gaf hun zijn wil; En hoog in de wolken bouwde een paleis
waar hij gelukkiger leeft dan Farao zelf. Pasodoble, ik hou van je omdat je in je zwier het beste van de hele wereld hebt; Pasodoble, ik hou van je omdat je in je aantekeningen de waarde van stierenvechters meedraagt. Pasodoble, ik hou van je omdat je in een vreemd land bent, je brengt me de herinnering, je brengt me de herinnering aan die moeder die ik in Spanje heb.