Origineel
Me sabe a hierba, me sabe a fuego,
me sabe a tierra, me sabe a vino,
me sabe a nube, me sabe a cielo,
me sabe a lluvia y a vendaval. Me sabe a copla, me sabe a olivo,
me sabe a luna, me sabe a sal.
A esto y todo revuelto,
a esto me sabe tu corazón.
A esto y todo revuelto,
a esto me sabe tu corazón. No era la luna ni era la estrella,
que eran tus ojos que me miraban
y un paraíso y una quimera
que era el calor de tu corazón. Ni un tiempo nuevo ni una bandera,
lo que buscaba en la oscuridad
era más que una idea,
un medio contra la soledad;
era más que una idea,
un medio contra la soledad. A cambio del olvido te entrego el alma,
a cambio del olvido te doy mi amor.
A cambio del olvido, ¡abre tu corazón! ¡Anda! ~ ~ ~ Sólo quien ama tiene la aurora,
sólo quien sueña vence el olvido.
El mar no muere, mueren las olas,
el cuerpo pasa y queda el amor. Abrirá un día la primavera;
entre sus flores me encontrarás
donde vive el deseo,
donde vive la realidad.
Donde vive el deseo,
donde vive la realidad. A cambio del olvido te entrego el alma,
a cambio del olvido te doy mi amor.
A cambio del olvido, ¡abre tu corazón! ¡Ay, corazón!
¿Por qué me causas tormento?
¡Ay, corazón,
si sabes que yo te quiero! Vente conmigo niña,
que hay luna llena
y el mar está quieto,
en un barco de vela
por la bahía de los luceros. ¡Ay, corazón
que me embruja y enamora!
¡Ay, corazón
que en el fuego me devora! En un barquito de vela
por la bahía de los luceros. (4 veces)
Vertaling
Het smaakt naar gras, het smaakt naar vuur,
het smaakt naar aarde, het smaakt naar wijn,
het smaakt naar een wolk, het smaakt naar de hemel,
het smaakt naar regen en storm. Het smaakt naar een couplet, het smaakt naar een olijfboom,
het smaakt naar de maan, het smaakt naar zout.
Om dit en alles klauterde,
zo smaakt je hart.
Om dit en alles klauterde,
zo smaakt je hart. Het was niet de maan en ook niet de ster,
het waren je ogen die naar me keken
en een paradijs en een hersenschim
wat de warmte van je hart was. Geen nieuwe tijd of vlag,
wat ik zocht in het donker
het was meer dan een idee,
een middel tegen eenzaamheid;
het was meer dan een idee,
een middel tegen eenzaamheid. In ruil voor vergetelheid geef ik je de ziel,
in ruil voor vergetelheid geef ik je mijn liefde.
Open in ruil voor vergetelheid je hart! Kom op! ~ ~ ~ Alleen hij die liefheeft, heeft de dageraad,
alleen hij die droomt, overwint de vergetelheid.
De zee sterft niet, de golven sterven,
het lichaam gaat voorbij en de liefde blijft. Op een dag gaat de lente open;
tussen de bloemen vind je mij
waar verlangen leeft,
waar de werkelijkheid leeft.
Waar verlangen leeft,
waar de werkelijkheid leeft. In ruil voor vergetelheid geef ik je de ziel,
in ruil voor vergetelheid geef ik je mijn liefde.
Open in ruil voor vergetelheid je hart! Oh jee!
Waarom kwel je me?
Oh, lieverd,
Als je weet dat ik van je hou! Kom met me mee meid
dat er een volle maan is
en de zee is stil,
op een zeilschip
door de baai van de sterren. Oh mijn hart
dat me achtervolgt en me verliefd maakt!
Oh mijn hart
dat in het vuur mij verslindt! In een zeilboot
door de baai van de sterren. (4 maal)