Origineel
Meu nome diz quem sou: Preguiça. Minha vida é só pra relaxar. Andando devagar, sem correr pra chegar.. Com Deus um dia eu chego lá. Pois sei que devagar também é pressa. Melhor que não sair do lugar. Pra que me afobar? Pra que desesperar?. Confiando em Jesus vou esperar. Mas se me ponho a louvar. Começo a festejar. O que eu mais gosto é ao meu Deus glorificar. Adoro me remexer, girando a me contorcer.. Bem devagar para poder aproveitar. Eu gosto de comer folhinhas. Na rede a me balançar. Olhando para o céu, estrelas contemplar.. Tudo meu Deus criou por me amar. Criou a mim, me fez assim tranqüila.. Ensinando-me a confiar. Deus me dá o que comer, beber, dormir, viver.. Só me preocupo em emagrecer.. Mas se me ponho a louvar. Começo a festejar. O que eu mais gosto é ao meu Deus glorificar. Adoro me remexer, girando a me contorcer.. Bem devagar para poder aproveitar
Vertaling
Mijn naam zegt wie ik ben: Luiheid. Mijn leven is gewoon ontspannen. Langzaam lopen, niet rennen om er te komen. Bij God, op een dag kom ik er wel. Ik weet dat langzaam ook haast is. Beter dan helemaal niet bewegen. Waarom zo’n haast? Waarom wanhoop? Vertrouwend op Jezus zal ik wachten. Maar als ik begin te prijzen. Ik begin te vieren. Wat ik het liefste doe is mijn God verheerlijken. Ik hou ervan om mezelf te draaien en te kronkelen. Heel langzaam zodat ik kan genieten. Ik eet graag bladeren In de hangmat die me schommelt. Kijkend naar de hemel, sterren om over na te denken… Alles wat mijn God schiep om van mij te houden. Hij schiep me, maakte me zo vredig… Leerde me te vertrouwen. God geeft me wat ik moet eten, drinken, slapen, leven… Het enige waar ik om geef is gewicht verliezen… Maar als ik begin met prijzen. Ik begin te vieren. Wat ik het liefste doe is mijn God verheerlijken. Ik hou ervan om te draaien en te kronkelen… Heel langzaam zodat ik kan genieten