Origineel
De onde é que vem esses olhos tão tristes?. Vem da campina onde o sol se deita. Do regalo de terra que teu dorso ajeita. E dorme serena, no sereno e sonha. De onde é que salta essa voz tão risonha?. Da chuva que teima, mas o céu rejeita. Do mato, do medo, da perda tristonha. Mas, que o sol resgata, arde e deleita. Há uma estrada de pedra que passa na fazenda. É teu destino, é tua senda. Onde nascem tuas canções. As tempestades do tempo que marcam tua história. Fogo que queima na memória e acende os corações. Sim, dos teus pés na terra nascem flores. A tua voz macia aplaca as dores. E espalha cores vivas pelo ar. Sim, dos teus olhos saem cachoeiras. Sete lagoas, mel e brincadeiras. Espumas, ondas, águas do teu mar. Há uma estrada de pedra que passa na fazenda. É teu destino, é tua senda. Onde nascem tuas canções. As tempestades do tempo que marcam tua história. Fogo que queima na memória e acende os corações. Sim, dos teus pés na terra nascem flores. A tua voz macia aplaca as dores. E espalha cores vivas pelo ar. Sim, dos teus olhos saem cachoeiras. Sete lagoas, mel e brincadeiras. Espumas, ondas, águas do teu mar
Vertaling
Waar komen die trieste ogen vandaan? Het komt van de weide waar de zon ligt. Van het feest van de aarde dat je rug legt. En slaapt sereen, in de serene en dromen. Waar komt die lachende stem vandaan? Van de regen die hardnekkig blijft hangen, maar de hemel afwijst. Van de bush, van angst, van verdrietig verlies. Maar die de zon redt, verbrandt en verrukt. Er is een stenen weg die langs de boerderij loopt. Het is jouw bestemming, jouw pad. Waar je liedjes worden geboren. De stormen van de tijd die je geschiedenis markeren. Vuur dat brandt in het geheugen en harten doet oplichten. Ja, uit jouw voeten op aarde worden bloemen geboren. Je zachte stem verzacht de pijn. En verspreidt heldere kleuren door de lucht. Ja, uit je ogen komen watervallen. Zeven meren, honing en spel. Schuimen, golven, wateren van uw zee. Er loopt een stenen weg door de boerderij. Het is jouw bestemming, jouw pad. Waar je liedjes worden geboren. De stormen van de tijd die je geschiedenis markeren. Vuur dat brandt in het geheugen en harten doet oplichten. Ja, uit jouw voeten op aarde worden bloemen geboren. Je zachte stem verzacht de pijn. En verspreidt heldere kleuren door de lucht. Ja, uit je ogen komen watervallen. Zeven meren, honing en spel. Schuimen, golven, wateren van uw zee