Origineel
I settle down. A twisted up frown. Disguised as a smile. Well, you would’ve never known. I had it all, but not what I wanted. ‘Cause hope for me was a place uncharted. And overgrown. You make your way in. I’d resist you just like this. You can’t tell me to feel. The truth never set me free. So I did it myself. You can’t be too careful anymore. When all that is waiting for you. Won’t come any closer. You’ve got to reach out a little more. More, more, more, more. Open your eyes. Like I opened mine. It’s only the real world. Life you will never know. Shifting your weight to throw off the pain. Well, you can ignore it. But only for so long. You look like I did. You resist me you just like this. You can’t tell me to heal. And it hurts remembering. How it felt to shut down. Can’t be too careful anymore. When all that is waiting for you. Won’t come any closer. You’ve got to reach out a little more. More, more, more, more. The truth never set me free. The truth never set me free. The truth never set me free. So I’ll do it myself. You can’t be too careful anymore. When all that is waiting for you. Won’t come any closer. You’ve got to reach out. Can’t be too careful anymore. When all that is waiting for you. You won’t come any closer. You’ve got to reach out more. More, more, more, more
Vertaling
Ik kom tot rust. Een verdraaide frons. Vermomd als een glimlach. Nou, je zou het nooit geweten hebben. Ik had alles, maar niet wat ik wilde. Want hoop was voor mij een onbekende plek. En overwoekerd. Je gaat naar binnen. Ik zou je gewoon weerstaan. Je kunt me niet vertellen dat ik moet voelen. De waarheid heeft me nooit bevrijd. Dus deed ik het zelf. Je kunt niet meer voorzichtig zijn. Wanneer alles wat op je wacht. Niet dichterbij wil komen. Je moet je hand een beetje meer uitsteken. Meer, meer, meer, meer. Open je ogen. Zoals ik de mijne opende. Het is alleen de echte wereld. Het leven dat je nooit zult kennen. Je gewicht verplaatsen om de pijn weg te gooien. Nou, je kunt het negeren. Maar alleen voor zo lang. Je ziet eruit zoals ik. Je verzet je gewoon tegen me. Je kunt me niet zeggen dat ik moet genezen. En het doet pijn te herinneren. Hoe het voelde om je af te sluiten. Kan niet meer te voorzichtig zijn. Wanneer alles wat op je wacht. Niet dichterbij wil komen. Je moet je hand een beetje meer uitsteken. Meer, meer, meer, meer. De waarheid heeft me nooit bevrijd. De waarheid heeft me nooit bevrijd. De waarheid heeft me nooit bevrijd. Dus doe ik het zelf. Je kunt niet meer voorzichtig genoeg zijn. Wanneer alles wat op je wacht. Niet dichterbij wil komen. Je moet je hand uitsteken. Je kan niet meer voorzichtig genoeg zijn. Wanneer alles wat op je wacht. Je niet dichterbij zal komen. Je moet meer uitreiken. Meer, meer, meer, meer