Origineel
Old friends, old friends sat on their parkbench like bookends
A newspaper blowin’ through the grass
Falls on the round toes of the high shoes of the old friends
Old friends, winter companions, the old men
Lost in their overcoats, waiting for the sun
The sounds of the city sifting through trees
Settles like dust on the shoulders of the old friends
Can you imagine us years from today, sharing a parkbench quietly
How terribly strange to be seventy
Old friends, memory brushes the same years, silently sharing the same fears
Vertaling
Oude vrienden, oude vrienden zaten op hun parkbank als boekensteunen
Een krant die door het gras waait
Valt op de ronde tenen van de hoge schoenen van de oude vrienden
Oude vrienden, winter metgezellen, de oude mannen
Verloren in hun overjassen, wachtend op de zon
De geluiden van de stad zoevend door de bomen
Zakt neer als stof op de schouders van de oude vrienden
Kun je je voorstellen dat we over een paar jaar, rustig een bankje delen?
Hoe vreselijk vreemd om zeventig te zijn
Oude vrienden, het geheugen borstelt dezelfde jaren, zwijgend dezelfde angsten delend