Origineel
All in all, it’s no one’s fault. Excuses turn to carbon walls. Blame it all on chemical intercourse. The swallowed seeds of arrogance. Breeding in the thoughts of ten. Thousand fools who fight irrelevance. The full moon is dead skin. The one down here’s wearing thin. So set up the ten pins. As the human tide rolls in. Like a ball that’s spinning. Bombs dropping down. Overhead, underground. It’s instilled, to wanna live. Bombs dropping down. Please forgive our hometown. In our insignificance. Turn the jukebox up, he said. Dancing in irreverence. Play C-3, let the song protest. The plates begin to shift. Perfect lefts come rolling in. I was alone and far away. When I heard the band start playing. On the lip, late take off. Bombs dropping down. Overhead, underground. It’s instilled, to wanna live. Bombs dropping down. Please forgive our hometown. In our insignificance. Feel like resonance of distance. In the blood, the iron lies. It’s instilled, to wanna live. Bombs dropping down. Please forgive our hometown. In our insignificance. In our insignificance
Vertaling
Al met al, het is niemands schuld. Excuses veranderen in carbon muren. Geef de schuld aan de chemische gemeenschap. De ingeslikte zaden van arrogantie. Broedend in de gedachten van tien. Duizend dwazen die vechten tegen irrelevantie. De volle maan is dode huid. Die hier beneden is dun aan het worden. Dus zet de tien kegels op. Als de menselijke vloed binnenrolt. Als een bal die ronddraait. Bommen vallen naar beneden. Bovengronds, ondergronds. Het is aangeleerd, om te willen leven. Bommen vallen naar beneden. Vergeef onze geboortestad. In onze onbeduidendheid. Zet de jukebox harder, zei hij. Dansen in oneerbiedigheid. Speel C-3, laat het lied protesteren. De platen beginnen te verschuiven. Perfecte links komen binnenrollen. Ik was alleen en ver weg. Toen ik de band hoorde spelen. Op de lip, laat opstijgen. Bommen vallen naar beneden. Overhead, underground. Het is aangeleerd, om te willen leven. Bommen vallen naar beneden. Vergeef onze geboortestad. In onze onbeduidendheid. Voelen als resonantie van afstand. In het bloed, het ijzer ligt. Het is aangeleerd, om te willen leven. Bommen vallen naar beneden. Gelieve te vergeven onze woonplaats. In onze onbeduidendheid. In onze onbeduidendheid