Origineel
Tudo fiz para viver sempre consigo. Meu desejo era fazê-la feliz. Mas a minha negra sorte traiçoeira. Foi um outro quem roubou você de mim. Eu queria para sempre nesta vida. Ser o dono do seu corpo sedutor. Mas sou pobre e não lhe ofereço riqueza. E você só quer me ver ébrio de amor. Mas sou pobre e não lhe ofereço riqueza. E você só quer me ver ébrio de amor. E assim eu vou seguindo o meu destino. Com aquelas que compreendem minha dor. Me confortam aliviando minha mágoa. Neste ambiente infeliz e pecador. Reconheço, não mereço seus carinhos. Mas de ti não guardo ódio e nem rancor. O que eu sinto é vê-la sem felicidade. E você só quer me ver ébrio de amor. O que eu sinto é vê-la sem felicidade. E você só quer me ver ébrio de amor. (“Mulher, a dor que trago comigo. É como um doce castigo. Que amarga e que dá prazer. O coração não esquece. O vulto por quem padece. Mais sofre, mais quer sofrer. Porisso nesta canção. Eu que tenho coração. Não posso ficar calado. E digo, mulher querida. Que a dor maior nesta vida. É amar sem ser amado”). E assim eu vou seguindo o meu destino. Com aquelas que compreendem minha dor. Me confortam aliviando minha mágoa. Neste ambiente infeliz e pecador. Reconheço, não mereço seu carinho. Mas de ti não guardo ódio e nem rancor. O que eu sinto é vê-la sem felicidade. E você só quer me ver ébrio de amor. O que eu sinto é vê-la sem felicidade. E você só quer me ver ébrio de amor. O que eu sinto é vê-la sem felicidade. E você só quer me ver ébrio de amor. (Pedro Paulo Mariano – Santa Maria da Serra-SP)
Vertaling
Ik heb alles gedaan om altijd met jou te kunnen leven. Mijn wens was om je gelukkig te maken. Maar mijn duistere, verraderlijke geluk. Het was een ander die je van me stal. Ik wilde voor altijd in dit leven. Om de meester te zijn van je verleidelijke lichaam. Maar ik ben arm en ik bied je geen rijkdom aan. En je wilt me alleen maar dronken zien van liefde. Maar ik ben arm en ik bied je geen rijkdom aan. En je wilt me alleen maar dronken zien van liefde. En zo ga ik door met het volgen van mijn lot Met hen die mijn pijn begrijpen Ze troosten me, verlichten mijn verdriet In deze ongelukkige en zondige omgeving Ik geef toe, dat ik je liefkozingen niet verdien. Maar van jou koester ik geen haat of wrok. Wat ik voel is om je zonder geluk te zien. En je wilt me alleen maar dronken zien van liefde. Wat ik voel is om je zonder geluk te zien. En je wilt me alleen maar dronken zien van liefde. (“Vrouw, de pijn die ik met me meedraag. Is als een zoete straf. Wat bitter is en wat genot geeft. Het hart vergeet niet. De figuur voor wie het lijdt. Hoe meer het lijdt, hoe meer het wil lijden. Dat is waarom in dit lied. Ik die een hart heb. Ik kan niet zwijgen. En ik zeg, lieve vrouw. Dat de grootste pijn in dit leven. is liefhebben zonder geliefd te zijn’). En zo ga ik door met het volgen van mijn lot. Met hen die mijn pijn begrijpen Ze troosten me door mijn verdriet te verlichten. In deze ongelukkige en zondige omgeving. Ik geef toe, dat ik je genegenheid niet verdien. Maar van jou koester ik geen haat of wrok. Wat ik voel is om je zonder geluk te zien. En je wilt me alleen maar dronken zien van liefde. Wat ik voel is om je zonder geluk te zien. En je wilt me alleen maar dronken zien van liefde. Wat ik voel is dat ik je zonder geluk zie. En je wilt me alleen maar dronken zien op liefde. (Pedro Paulo Mariano – Santa Maria da Serra-SP)