Origineel
I saw your picture in the Evening Standard:
You were wearing your battle dress.
I really must confess
That I shed a silent smile for you –
It had really blown my mind,
I wonder, are you still so kind?
Are you still so pure?
There are other rhymes around here somewhere,
But I’m not sure how they fit…
Jenny, penny for your thoughts, I wonder how you’re
Thinking now;
I hesitate to visualize: our worlds are much too
Different,
That’s a sign of the times.
Time was when I read your cards
And wrote the numbers in the dust;
I can’t remember what they were, but anyhow,
I missed the cusp
So, so long, and so, goodbye
Do you think I’ll recognize you by your hair
Or by you mind now?
We start out together
But the paths all divide:
When there are no more crossroads
I open my eyes
And find I’m walking on alone
Through the snowy cold…
I wonder if I’ll make it through the night?
I’m an author and an actor too;
You’re a model in the zoo…
I’m just thinking on which side of the bars
I’m looking through.
If I prophesied an avalanche
Would you wait and call my bluff?
If I gave you just a little song
Would that be enough
To save your life
Or is the knife already turning in my hand?
Vertaling
Ik zag je foto in de Evening Standard:
Je droeg je gevechtstenue.
Ik moet echt bekennen
dat ik een stille lach om je had –
Het had me echt van mijn stuk gebracht,
Ik vraag me af, ben je nog steeds zo aardig?
Ben je nog steeds zo zuiver?
Er zijn nog meer rijmpjes hier ergens,
Maar ik ben niet zeker hoe ze passen…
Jenny, penny voor je gedachten, Ik vraag me af hoe je
nu denkt;
Ik aarzel om te visualiseren: onze werelden zijn veel te
verschillend,
dat is een teken van de tijd.
De tijd was toen ik je kaarten las
En schreef de nummers in het stof;
Ik kan me niet herinneren wat ze waren, maar hoe dan ook,
Ik miste de cusp
So, so long, and so, goodbye
Denk je dat ik je aan je haar zal herkennen
Of aan je geest nu?
We beginnen samen
Maar de paden splitsen zich:
Als er geen kruispunten meer zijn
open ik mijn ogen
En merk dat ik alleen verder loop
Door de besneeuwde kou…
Ik vraag me af of ik de nacht zal doorkomen?
Ik ben een auteur en ook een acteur;
Jij bent een model in de dierentuin…
Ik denk alleen aan welke kant van de tralies
waar ik doorheen kijk.
Als ik een lawine voorspelde
Zou je wachten en mijn bluf afslaan?
Als ik je maar een klein liedje gaf
Zou dat genoeg zijn
om je leven te redden
Of is het mes al aan het draaien in mijn hand?