Origineel
On the turning away
From the pale and downtrodden
And the words they say
Which we won’t understand
“Don’t accept that what’s happening
Is just a case of others’ suffering
Or you’ll find that you’re joining in
The turning away”
It’s a sin that somehow
Light is changing to shadow
And casting it’s shroud
Over all we have known
Unaware how the ranks have grown
Driven on by a heart of stone
We could find that we’re all alone
In the dream of the proud
On the wings of the night
As the daytime is stirring
Where the speechless unite
In a silent accord
Using words you will find are strange
And mesmerised as they light the flame
Feel the new wind of change
On the wings of the night
No more turning away
From the weak and the weary
No more turning away
From the coldness inside
Just a world that we all must share
It’s not enough just to stand and stare
Is it only a dream that there’ll be
No more turning away?
From the pale and downtrodden
And the words they say
Which we won’t understand
“Don’t accept that what’s happening
Is just a case of others’ suffering
Or you’ll find that you’re joining in
The turning away”
It’s a sin that somehow
Light is changing to shadow
And casting it’s shroud
Over all we have known
Unaware how the ranks have grown
Driven on by a heart of stone
We could find that we’re all alone
In the dream of the proud
On the wings of the night
As the daytime is stirring
Where the speechless unite
In a silent accord
Using words you will find are strange
And mesmerised as they light the flame
Feel the new wind of change
On the wings of the night
No more turning away
From the weak and the weary
No more turning away
From the coldness inside
Just a world that we all must share
It’s not enough just to stand and stare
Is it only a dream that there’ll be
No more turning away?
Vertaling
Op het punt van weggaan
Bij de bleken en de platgelopenen
En de woorden die ze zeggen
Die we niet zullen begrijpen
“Accepteer datgene dat gebeurt niet
Het is een zaak van anderen die lijden
Of je zult merken dat je meedoet
Met het weggaan”
Op één of andere manier is het een zonde
Licht verandert in schaduw
En achtervolgt de bedekking
We hebben het de hele tijd geweten
Niet bewust van hoe de ranken gegroeid zijn
Voortgedreven door een stenen hart
We zouden kunnen merken dat we helemaal alleen zijn
In de droom van de trotse
Op de vleugels van de nacht
Terwijl de dageraad steekt
Waar de sprakelozen samenkomen
In een stil accoord
Terwijl je woorden gebruikt die vreemd zullen blijken
En aangetrokken terwijl ze de vlam aansteken
Voel de nieuwe wind van verandering
Op de vleugels van de nacht
Geen weggaan meer
Van de zwakken en de vermoeiden
Geen weggaan meer
Van de kou van binnen
Gewoon een wereld die we allemaal moeten delen
Het is niet genoeg om alleen te staan en te staren
Is het maar een droom dat er
Geen weggaan meer zal zijn?
Bij de bleken en de platgelopenen
En de woorden die ze zeggen
Die we niet zullen begrijpen
“Accepteer datgene dat gebeurt niet
Het is een zaak van anderen die lijden
Of je zult merken dat je meedoet
Met het weggaan”
Op één of andere manier is het een zonde
Licht verandert in schaduw
En achtervolgt de bedekking
We hebben het de hele tijd geweten
Niet bewust van hoe de ranken gegroeid zijn
Voortgedreven door een stenen hart
We zouden kunnen merken dat we helemaal alleen zijn
In de droom van de trotse
Op de vleugels van de nacht
Terwijl de dageraad steekt
Waar de sprakelozen samenkomen
In een stil accoord
Terwijl je woorden gebruikt die vreemd zullen blijken
En aangetrokken terwijl ze de vlam aansteken
Voel de nieuwe wind van verandering
Op de vleugels van de nacht
Geen weggaan meer
Van de zwakken en de vermoeiden
Geen weggaan meer
Van de kou van binnen
Gewoon een wereld die we allemaal moeten delen
Het is niet genoeg om alleen te staan en te staren
Is het maar een droom dat er
Geen weggaan meer zal zijn?