Origineel
[In old Scot]. Aye an’ a bit of Mackeral fiddler rack and fear. Ran it doon by the haim, ‘ma place. Well I slapped me and I slapped it doon in the shied. And I cried, cried, cried.. The fear a fallen down taken never back the raize and then cried Mary,. Get out wi’ ye Claymore out mi pocket a’ ran doon, doon the mechyn sty. Picking the fiery hore that was fallen around ma feet.. Never, I cried, never shall it ye get me alive. Ye rotten hound of the Burnie Brae.. Well I snatched fer the blade O my Claymore. Cut and thrust and I fell doon before him round his feet.. Aye! A roar he cried frae the bottom of his heart. That I would nay fall but dead, dead as a can by a feat deah. And the wind cried Mary.. [In English]. Thank you.
Vertaling
Ja. Aye en een beetje Mackeral viool rek en vrees. Ik heb ‘m bij de staart gerend, mijn huis. Ik sloeg mezelf en ik sloeg hem in de boeien. En ik huilde, huilde, huilde… De angst viel naar beneden en riep Mary toe. Ga weg met je Claymore uit mijn zak en ren weg, naar de mechyn stal. Ik raapte de vurige haan op die om mijn voeten was gevallen. Nooit, riep ik, nooit zult gij mij levend krijgen. Jij rotte hond van de Burnie Brae… Ik greep naar het lemmet van mijn Claymore. Ik sneed en stootte en viel voor hem rond zijn voeten… Aye! Een brul schreeuwde hij uit de grond van zijn hart. Dat ik niet zou vallen, maar dood, dood als een blikje door een prestatie. En de wind riep Mary… [In het Engels]. Dank u.