Origineel
On the fourth of July eighteen hundred and six. We set sail from the sweet cove of Cork. We were sailing away with a cargo of bricks. For the grand city hall in New York. ‘Twas a wonderful craft, she was rigged fore-and-aft. And oh, how the wild winds drove her.. She’d got several blasts, she’d twenty-seven masts. And we called her the Irish Rover.. We had one million bales of the best Sligo rags. We had two million barrels of stones. We had three million sides of old blind horses hides,. We had four million barrels of bones.. We had five million hogs, we had six million dogs,. Seven million barrels of porter.. We had eight million bails of old nanny goats’ tails,. In the hold of the Irish Rover.. There was awl Mickey Coote who played hard on his flute. When the ladies lined up for his set. He was tootin’ with skill for each sparkling quadrille. Though the dancers were fluther’d and bet. With his sparse witty talk he was cock of the walk. As he rolled the dames under and over. They all knew at a glance when he took up his stance. And he sailed in the Irish Rover. There was Barney McGee from the banks of the Lee,. There was Hogan from County Tyrone. There was Jimmy McGurk who was scarred stiff of work. And a man from Westmeath called Malone. There was Slugger O’Toole who was drunk as a rule. And fighting Bill Tracey from Dover. And your man Mick McCann from the banks of the Bann. Was the skipper of the Irish Rover. We had sailed seven years when the measles broke out. And the ship lost it’s way in a fog.. And that whale of the crew was reduced down to two,. Just meself and the captain’s old dog.. Then the ship struck a rock, oh Lord what a shock. The bulkhead was turned right over. Turned nine times around, and the poor dog was drowned. I’m the last of the Irish Rover
Vertaling
Op de vierde juli achttienhonderd en zes. We zetten zeil vanuit de lieflijke baai van Cork. We zeilden weg met een lading bakstenen. Naar het grote stadhuis in New York. Het was een prachtig vaartuig, ze was voor-en-achter getuigd. En oh, hoe de wilde winden haar dreven. Ze had verschillende blasten, ze had zevenentwintig masten. En we noemden haar de Irish Rover… We hadden een miljoen balen van de beste Sligo vodden. We hadden twee miljoen vaten stenen. We hadden drie miljoen kanten van oude blinde paardenhuiden… We hadden vier miljoen vaten beenderen… We hadden vijf miljoen varkens, we hadden zes miljoen honden… Zeven miljoen vaten port… We hadden acht miljoen balen oude geitenstaarten… In het ruim van de Ierse Rover… was er Mickey Coote die hard speelde op zijn fluit. Toen de dames in de rij stonden voor zijn set. Hij toeterde met vaardigheid voor elke sprankelende quadrille. Hoewel de danseressen fluther’d en bet. Met zijn spaarzame geestige praatjes was hij de lul van de wandeling. Als hij de dames onder en over rolde. Ze wisten allemaal in een oogopslag wanneer hij zijn positie innam. En hij voer in de Ierse Rover. Daar was Barney McGee van de oevers van de Lee,. Daar was Hogan uit County Tyrone. Daar was Jimmy McGurk die stijf stond van het werk. En een man uit Westmeath genaamd Malone. Er was Slugger O’Toole die meestal dronken was. En vechtende Bill Tracey uit Dover. En jouw man Mick McCann van de oevers van de Bann. Was de schipper van de Irish Rover. We hadden zeven jaar gevaren toen de mazelen uitbraken. En het schip raakte de weg kwijt in de mist… En die walvis van een bemanning werd gereduceerd tot twee… Alleen ikzelf en de oude hond van de kapitein. Toen stootte het schip op een rots, oh God wat een schok. Het schot sloeg helemaal om. Negen keer rondgedraaid, en de arme hond was verdronken. Ik ben de laatste van de Ierse Rover