Origineel
The sky keeps on weeping
The sun is sleeping
Don’t wake the moon
The light would show the cracks in her face
The earth on its ancient last legs
Wobbles round the sun
Like a drunk around a lamp post
And I shut my mouth sore from cursing
And my eyes that are tired of seeing
If I could shake off this feeling
Of being guilty for living
Of never doing what others wanted
Of simply being inconvenient
Then suddenly the sun could warm me
To the marrow of my skeleton
My mind could ride the breezes
Hover and flutter in the cold air
Vertaling
De hemel blijft wenen
De zon slaapt
Maak de maan niet wakker
Het licht zou de barsten in haar gezicht tonen
De aarde op haar oude laatste benen
wiebelt rond de zon
Als een dronkaard rond een lantaarnpaal
En ik sluit mijn mond die pijn doet van het vloeken
En mijn ogen die moe zijn van het zien
Als ik dit gevoel van me af kon schudden
Van schuldig te zijn om te leven
Van nooit te doen wat anderen willen
Van gewoon ongelegen te zijn
Dan zou plotseling de zon me kunnen verwarmen
tot in het merg van mijn skelet
Mijn geest kon de briesjes trotseren
Zweven en fladderen in de koude lucht