Origineel
There was one September day that Papa worked to hard
First he crucified every dandelion out in the yard
Then he screamed at baby twice for throwin’ rocks at passin’ cars
Baby didn’t listen, so like a priceless work of art
He got snatched by his Papa who then opened up the closet door
And pushed the four-year-old down, onto the closet floor
Baby cried “I’m sorry, I won’t do it no more”
Papa said “Yeah, I know, that’s what this here’s for”
Smack!
Oh Papa
Smack! Smack!
Oh Papa, Papa
Smack!
Oh Papa
Smack! Smack!
Oh Papa, Papa
As the door closes, baby starts to cry
“Please don’t lock me up again, without a reason why”
Papa just went outside and pointed a shotgun up in the sky
He said “How come I don’t love my woman?”
Then he took aim and died
Boom!
Papa
Boom! Boom!
Papa, Papa
Boom!
Papa,
Boom! Boom!
Papa, Papa
Don’t abuse children, or else they turn out like me
Fair to partly crazy, deep down we’re all the same
Every single one of us knows some kind of pain
In the middle of all that’s crazy, this one fact still remains
If you love somebody, your life won’t be in vain
And there’s always a rainbow, at the end of every rain
Vertaling
Er was een septemberdag dat papa te hard werkte
Eerst kruisigde hij elke paardebloem in de tuin
Toen schreeuwde hij twee keer tegen baby omdat hij stenen gooide naar voorbijrijdende auto’s.
Baby luisterde niet, dus als een onbetaalbaar kunstwerk
werd hij gegrepen door zijn papa die de kastdeur opende
en de vierjarige naar beneden duwde, op de vloer van de kast
Baby riep “Het spijt me, ik doe het niet meer”
Papa zei: “Ja, ik weet het, dat is waar dit hier voor is.”
Smack!
Oh Papa
Smack! Smack!
Oh Papa, Papa
Smack!
Oh Papa
Smack! Smack!
Oh Papa, Papa
Als de deur dichtgaat, begint de baby te huilen.
“Sluit me alsjeblieft niet weer op, zonder een reden waarom”
Papa ging naar buiten en richtte een geweer op de lucht.
Hij zei: “Hoe komt het dat ik niet van mijn vrouw hou?”
Toen richtte hij en stierf.
Boem.
Papa
Boem! Boem! Boem! Boem!
Papa, Papa
Boem!
Papa,
Boem! Boom! Boom!
Papa, Papa
Misbruik kinderen niet, anders worden ze zoals ik
Eerlijk tot gedeeltelijk gek, diep van binnen zijn we allemaal hetzelfde
Ieder van ons kent een soort pijn
In het midden van al die gekte, blijft dit ene feit nog steeds bestaan
Als je van iemand houdt, zal je leven niet tevergeefs zijn
En er is altijd een regenboog, aan het eind van elke regenbui