Origineel
No serán lágrimas por Víctor Díaz
será un vuelo de pájaros al alba
anchas calles de puños y banderas
algarabía de niños y guitarras. ¿Dónde están?
Los bravos compañeros ¿dónde están?
Caídos en mazmorras, sepultados,
torturados por las garras de los traidores.
¿Dónde están?
La mano del verdugo está en la sombra
golpea al pueblo y mata oscuramente
la vida de los héroes de Chile
se escribe en el peligro clandestino. Alerta, que vienen los cuervos de muerte.
¿Dónde están? No serán lágrimas por Exequiel Ponce
será la confraternidad del pueblo herido
y nuevo viento una luz nueva
sobre las espigas de la patria. ¿Dónde están?
Los bravos compañeros ¿dónde están?
Endurecidos a golpe y a suplicio
levantando la bandera y la palabra.
¿Dónde están?
El hambre de odio y muerte de estas hienas
se sacia con los mártires del pueblo
su sangre en el camino del futuro
será puñal el día justiciero. No serán lágrimas por Bautista Van Schowen
será una rosa clara, un grito de combate
y entre las multitudes
de nuevo la sonrisa de la mujer obrera. ¿Dónde están?
Los bravos compañeros ¿dónde están?
De pie estarán aún el puño en alto
gritando los caminos venideros
¿dónde están?
La sombra del sepulcro y la tortura
se cierne sobre nuestros capitanes
libertad para el patriota y el valiente
que se abran las cárceles ocultas.
Vertaling
Er zullen geen tranen zijn voor Víctor Díaz
het zal een vlucht van vogels zijn bij zonsopgang
brede straten met vuisten en vlaggen
kinderruis en gitaren. Waar zijn ze?
De dappere metgezellen, waar zijn ze?
Gevallen in kerkers, begraven,
gemarteld door de klauwen van verraders.
Waar zijn ze?
De hand van de beul ligt in de schaduw
raak de stad en dood donker
het leven van de helden van Chili
het is geschreven in clandestien gevaar. Alert, de kraaien des doods komen eraan.
Waar zijn ze? Er zullen geen tranen zijn voor Exequiel Ponce
zal de gemeenschap zijn van de gewonden
en nieuwe wind een nieuw licht
op de oren van het vaderland. Waar zijn ze?
De dappere metgezellen, waar zijn ze?
Gehard door klap en marteling
het verhogen van de vlag en het woord.
Waar zijn ze?
De honger naar haat en dood van deze hyena’s
is tevreden met de martelaren van het volk
zijn bloed op het pad van de toekomst
Het zal een dolk zijn op de dag van de gerechtigheid. Het zullen geen tranen zijn van Bautista Van Schowen
het zal een lichte roos zijn, een strijdkreet
en onder de drukte
weer de glimlach van de werkende vrouw. Waar zijn ze?
De dappere metgezellen, waar zijn ze?
Ze zullen nog steeds hun vuisten omhoog houden
schreeuwend de weg voor ons
waar zijn ze?
De schaduw van het graf en marteling
zweeft over onze kapiteins
vrijheid voor de patriot en de dapperen
dat verborgen gevangenissen worden geopend.