Sammy was laag. Gewoon naar de show kijken. Steeds weer opnieuw. Hij wist dat het tijd was. Hij had een beslissing genomen. Om zijn dode leven achter zich te laten. Zijn baas zei tegen hem. ‘Jongen je zou beter beginnen. Om die gekke ideeën. Uit je hoofd te zetten. Sammy wie denk je wel dat je bent? Je had de Emerald bar moeten opvegen’. Spreid je vleugels en vlieg weg. Vlieg weg, ver weg. Spreid je kleine vleugels en vlieg weg. Vlieg weg, ver weg. Verman jezelf. Want je weet dat je beter zou moeten doen. Dat komt omdat je een vrij man bent. Hij brengt zijn avonden alleen door. In zijn hotelkamer. Zijn gedachten voor zichzelf houdend. Hij zou spoedig vertrekken. Wensend dat hij mijlen en mijlen ver weg was. Niets in deze wereld. Niets zou hem doen blijven. Sinds hij klein was. Had hij geen geluk. Niets was makkelijk voor hem. Nu was het tijd. Hij had een besluit genomen. Dit zou mijn laatste kans kunnen zijn’. Zijn baas zei tegen hem ‘luister jongen. Je bent altijd aan het dromen. Je hebt geen echte ambitie. Je zult niet ver komen. Sammy jongen weet je niet wie je bent? Waarom kun je niet gelukkig zijn. In de Emerald bar?’. Zo lieverd. Spreid je vleugels en vlieg weg. Vlieg weg, ver weg. Spreid je kleine vleugels en vlieg weg. Vlieg ver weg. Verman jezelf. Want je weet dat je beter zou moeten doen. Dat is omdat je een vrij man bent. Kom op schat.