Geboren in de duisternis in Saturnus’ zicht Rijdend in de nacht als de wind Het hart verscheurend van een wereld die juist is De grenzen van de zonde betredend Kind van vuur De zielen die verdoemd zijn door de pijn die jij brengt sturen je hoger Verwoesting zaaiende, je rechter zwaard rinkelende Naar de uiteinden van de aarde zul je vliegen Massa’s veroveren in baldadig bedrog Bloedrood wappert jouw zwarte vlag hoog Kind van vuur De zielen die verdoemd zijn Door de pijn die jij brengt sturen je hoger Kijk om je heen, is dit het einde dat je hebt voorzien De pijn, de ellende in ons allen Wat was het dat je wist? Zullen wij het op een dag ook leren En samen een andere weg bouwen, naar de morgen Of zal het ooit weer komen Je hebt al onze hoop vergiftigd We hebben nu niets, en wat met de kinderen? Wat heeft dit met hen gedaan? Vervloekt ben je voor de pijn Die zij moeten voelen. De laatste held heeft geen tijd om terug te keren. Hij luistert, hij wacht op jouw oproep. De zwarte dorre vlaktes weerspiegelen de hoop op hetzelfde Voor één die slechts wacht om te vallen Kind van vuur De zielen die verdoemd zijn Door de pijn die jij brengt sturen je hoger