Origineel
O meu pão na padaria, já não dá mais pra comprar. O ditado sugeria:era pecado roubar. Tudo pra ele é real, para o povo é só fetiche. Não há país de Fernando. Que cardoso não Enrique. Não há país de Fernando. Que cardoso não Enrique. É um país sem comando, é um país em polícia. Tudo pra eles gostoso, tudo pro povo carniça. Eles andam de avião. Se eu não tivesse malícia pra pegar a condução. Eu não sei o que eu seria. Eles moram em bairro nobre. E nós na periferia. Feria…Faria, falou e não fez. Faria sentado no colo outra vez. E a casa..de areia caindo nos donos da lei. Feria…no bolso nem pra sanduiche. Salario…ficou só no disse me disse. Otário..é ser pé de chinelo e cair na tolice. Não há país de Cardoso. Que Fernando não Enrique. Não há país de Cardoso. Que Fernando não Enrique
Vertaling
Ik kan mijn brood niet meer bij de bakker kopen. Het gezegde suggereerde: het was een zonde om te stelen. Voor hem is alles echt, voor de mensen is het gewoon een fetisj. Er is geen Fernando’s land. Niet Enrique Cardoso. Er is geen Fernando’s land. Niet Enrique Cardoso. Het is een land zonder bevel, het is een land in politie. Alles voor hen is heerlijk, alles voor de mensen is aas. Ze vliegen. Als ik niet de kwaadaardigheid had om de bus te nemen. Ik weet niet wat ik zou zijn. Ze wonen in de nobele buurt. En we wonen in de buitenwijken. Je zou… Je zou het doen, je zou praten en je deed het niet. Ik zou het zo weer op je schoot doen. En het huis…van zand dat op de eigenaars van de wet valt. Feria… in de zak, zelfs niet voor een boterham. Lonen…waren alleen in de “Ik zei het je toch”. Sukkel…is een gladde voet zijn en in dwaasheid vallen. Er is geen Cardoso land. Fernando no Enrique. Er is geen Cardoso’s land. Dat Fernando niet Enrique