Origineel
Algo nos duele sin nosotros,
mientras las manos giran como duendes
y la espalda nos salpica la voz. Algo nos duele como un hueso
que estuviera más allá de los huesos,
junto a unos ojos sin ceguera ni mirada,
en la palabra que nos mata las palabras
y hasta la sombra que ellas dejan. Junto a todo dolor algo nos duele,
como una estrella obligada a inventarse otro cielo. Y ya nos duele sin nuestro propio ser,
pero en el centro y para siempre,
aunque la eternidad no exista
y aunque estemos de más.
Vertaling
Iets doet pijn zonder ons,
Als de handen draaien als kobolden
en de achterkant spettert onze stem. Iets doet pijn als een bot
dat was buiten de botten,
naast ogen zonder blindheid of blik,
in het woord dat ons de woorden doodt
en zelfs de schaduw die ze achterlaten. Samen met alle pijn doet iets ons pijn,
als een ster die gedwongen wordt een andere hemel uit te vinden. En het doet ons pijn zonder ons eigen wezen,
maar in het midden en voor altijd,
hoewel de eeuwigheid niet bestaat
en hoewel we meer zijn.