Origineel
Regreso de mis restos,
de todo lo caído en el camino,
como un caracol de su rastro viscoso. Regreso de lo que he abandonado
y de aquello que me ha abandonado,
porque ambas cosas son mis restos. Y hasta regreso de mí,
que no me he abandonado
y sin embargo también soy otro resto. Mi memoria me señala una pista
y mi olvido me dibuja otra,
hilos precarios del retorno. Y atrás, más atrás de todo trazo,
más atrás aún de lo invisible,
mis restos se encuentran con los restos
de todo lo que nunca existió. Tal vez allí me aguarde otro regreso:
un regreso de algo más que unos restos.
Vertaling
Ik kom terug van mijn stoffelijk overschot,
van alles wat op de weg is gevallen,
als een slak op zijn slijmerige pad. Teruggave van wat ik heb opgegeven
en wat mij verlaten heeft,
omdat beide mijn overblijfselen zijn. En totdat je van mij terugkeert,
dat ik mezelf niet in de steek heb gelaten
en toch ben ik ook een ander overblijfsel. Mijn geheugen wijst me op een aanwijzing
en mijn vergeetachtigheid trekt me een andere,
onzekere terugkeerlijnen. En terug, terug van elk spoor,
verder achter het onzichtbare,
mijn stoffelijke resten ontmoeten de stoffelijke resten
van alles wat nooit heeft bestaan. Misschien wacht mij daar nog een terugkeer:
een terugkeer van meer dan een paar overblijfselen.