Origineel
Somos o que somos. Somos o que somos. Com sorriso de disfarce a esperar na solidão. São, meus irmãos sem fé, com ambição. Fase triste mostra a indignação. Acúmulo de mágoa, Jão, desilusão. Liberdade não se cede. Se editar o distrital cada qual com o que merece. Uns põe em teste e não se mexe. Cisca o chiclete, cara pro chão. Ninguém se fere, quero espécie, dinheiro. Nada pessoal o assunto é financeiro. Difícil compreender, sei as ruas tem as suas lei. Não são minha linhas, inventei, eu me adaptei. Guerra fria, muçulmanos, Usa. Preto e branco como jogo de xadrez. Seu escuro da pele, é sedução, meu desejo. Mestiço e abusar do vermelho. Bens materiais, não pagam o seu beijo. Cores reais, no rosa amor eu vejo. Viaje no verde, no degradê do céu. Não sento os parceiros no banco dos réus. Porque
Vertaling
We zijn wat we zijn. We zijn wat we zijn. Met een glimlach van vermomming wachtend in eenzaamheid. Zijn, mijn broeders zonder geloof, met ambitie. Trieste fase toont de verontwaardiging. Opstapeling van verdriet, Jão, ontgoocheling. Vrijheid geeft niet op. Als je het district bewerkt, krijgt iedereen wat hem toekomt. Sommigen stellen het op de proef en bewegen niet. Je krabt aan je kauwgom, gezicht naar beneden. Niemand raakt gewond, ik wil vriendelijkheid, geld. Niets persoonlijks, het onderwerp is financieel. Moeilijk te begrijpen, ik weet dat de straten hun wetten hebben. Dat zijn mijn regels niet, ik heb ze verzonnen, ik heb ze aangepast. Koude oorlog, Moslims, Verenigde Staten. Zwart en wit als schaakspel. Jouw donkere huid, het is verleiding, mijn verlangen Mestizo en misbruik de rode. Materiële goederen, kan niet betalen voor je kus. Echte kleuren, in roze liefde zie ik. Reizen in het groen, in het verloop van de lucht. Ik zit geen partners in de beklaagdenbank. Omdat