Origineel
Once there were greenfields kissed by the sun;
Once there were valleys where rivers used to run;
Once there was blue sky with white clouds high above;
Once they were part of an everlasting love.
We were the lovers who strolled through greenfields.
Greenfields are gone now, parched by the sun;
Gone from the valleys where rivers used to run;
Gone with the cold wind that swept into my heart;
Gone with the lovers who let their dreams depart.
Where are the greenfields that we used to roam?
I’ll never know what made you run away.
How can I keep searching when dark clouds hide the day?
I only know there’s nothing here for me,
Nothing in this wide world left for me to see.
But I’ll keep on waitin’ ’til you return.
I’ll keep on waiting until the day you learn
You can’t be happy while your heart’s on the roam.
You can’t be happy until you bring it home,
Home to the greenfields and me once again.
Vertaling
Ooit waren er groene velden gekust door de zon;
Eens waren er valleien waar rivieren stroomden;
Eens was er een blauwe hemel met witte wolken hoog daarboven;
Eens maakten ze deel uit van een eeuwigdurende liefde.
Wij waren de geliefden die door de groene velden wandelden.
De groene velden zijn nu verdwenen, verdroogd door de zon;
Verdwenen uit de valleien waar vroeger rivieren stroomden;
Verdwenen met de koude wind die in mijn hart waaide;
Verdwenen met de minnaars die hun dromen lieten varen.
Waar zijn de groene velden waar we vroeger zwierven?
Ik zal nooit weten wat je deed weglopen.
Hoe kan ik blijven zoeken als donkere wolken de dag verbergen?
Ik weet alleen dat er hier niets voor mij is,
Niets in deze wijde wereld is er meer voor mij om te zien.
Maar ik zal blijven wachten tot je terugkomt.
Ik zal blijven wachten tot de dag dat je leert
Je kunt niet gelukkig zijn als je hart op de vlucht is.
Je kunt niet gelukkig zijn totdat je het naar huis brengt,
Naar huis, naar de groene velden en mij weer.