Origineel
Petit Portoricain, bien intégré quasiment New-Yorkais
Dans mon buiding tout de verre et d'acier
Je prends mon job, un rail de coke, un café
Petite fille afghane, de l'autre côté de la terre
Jamais entendu parler de Manhattan
Mon quotidien c'est la misère et la guerre
Deux étrangers au bout du monde, si différents
Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant
Pulvérisés, sur l'autel, de la violence éternelle
Un 747, s'est explosé dans mes fenêtres
Mon ciel si bleu est devenu orage
Lorsque les bombes ont rasé mon village
Deux étrangers au bout du monde, si différents
Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant
Pulvérisés, sur l'autel, de la violence éternelle
So long, adieu mon rêve américain
Moi, plus jamais esclave des chiens
Vite imposé l'islam des tyrans
Ceux-là ont-ils jamais lu le coran ?
Suis redev'nu poussière
Je s'rai pas maître de l'univers
Ce pays que j'aimais tellement serait-il
Finalement colosse aux pieds d'argile ?
Les dieux, les religions
Les guerres de civilisation
Les armes, les drapeaux, les patries, les nations
Font toujours de nous de la chair à canon
Deux étrangers au bout du monde, si différents
Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant
Pulvérisés, sur l'autel, de la violence éternelle
Deux étrangers au bout du monde, si différents
Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant
Pulvérisés, sur l'autel, de la violence éternelle
Vertaling
Kleine Puerto Ricaan, een bijna goed ingeburgerde New Yorker
In mijn wolkenkrabber van glas en staal
Ik neem mijn job, een lijntje cocaïne en koffie
Klein Afghaans meisje, aan de andere kant van de wereld
Nog nooit horen praten over Manhattan
Mijn dagelijks leven bestaat uit ellende en oorlog
Twee vreemdelingen aan het einde van de wereld, zo verschillend
Twee onbekenden, twee anoniemen, maar toch
Verpulverd op het altaar van het eeuwige geweld
Een 747 ontplofte in mijn ramen
Mijn o zo blauwe hemel werd onweerachtig
Toen de bommen mijn dorp met de grond gelijkgemaakt hebben
Twee buitenlanders aan het einde van de wereld, zo verschillend
Twee onbekenden, twee anoniemen, maar toch
Verpulverd op het altaar van het eeuwige geweld
Zo lang, vaarwel mijn Amerikaanse droom
Ik ben nooit meer slaaf van de honden
Vlug werd de islam door de tirannen opgedrongen
Hebben die nog nooit de Koran gelezen?
Ik ben tot stof herleid
Ik zal geen meester zijn van de wereld
Zou dit land waar ik zo van hield
Eindelijk een kolos zijn met lemen voeten?
De goden, de godsdiensten
De beschavingsoorlogen
De wapens, de vlaggen, de vaderlanden, de naties
Maken altijd van ons kanonnenvlees
Twee buitenlanders aan het einde van de wereld, zo verschillend
Twee onbekenden, twee anoniemen, maar toch
Verpulverd op het altaar van het eeuwige geweld
Twee buitenlanders aan het einde van de wereld, zo verschillend
Twee onbekenden, twee anoniemen, maar toch
Verpulverd op het altaar van het eeuwige geweld