Origineel
Todas as vezes que penso em nós dois. Lembro dos verdes campos e das flores. E da lua no céu. Testemunha de tantos amores. Mas hoje a casa vazia. A terra seca e as noites tão frias. Só o que me restou. São lembranças da sua partida. Saudade bateu no meu peito. E me pegou de jeito. Me jogou no chão, me lembrou da paixão. Ao lado dela eu sei que fui feliz um dia. Será que a felicidade vai me escolher. Pra estar do lado dela. Quando o sol nascer. Depois da tempestade e das noites frias. Até quando vou sofrer?. Até quando vou chorar?. Chorar de saudade
Vertaling
Elke keer als ik aan jou en mij denk. Ik herinner me de groene velden en de bloemen. En de maan in de lucht. “Getuige van zoveel liefdes. Maar vandaag is het huis leeg. “De droge aarde en de nachten zo koud. “Het enige wat me nog rest… “Zijn herinneringen aan je vertrek. Nostalgie sloeg op mijn borst. En verraste me. Gooide me op de grond, herinnerde me aan passie. Naast haar weet ik dat ik op een dag gelukkig was. Zal het geluk mij kiezen Om aan haar zijde te zijn. Als de zon opkomt. Na de storm en de koude nachten. Hoe lang zal ik lijden? Wanneer zal ik huilen? Huil van verlangen