Over land, boven de donkere zeeën Wilde vluchtelingen ontvluchten de seizoenen drijvend voorbij de nachtelijke wolken In het kielzog van hun leidende ster Daar gaat hij, de beroemde gans Mist etend, dansend met heksen Daar gaat hij, de beroemde oude snoekbaars Die verlangde om te vertrekken Als je het geluid van onze stemmen hoort Door het drukke gemurmel van de aarde zul je de betekenis van onze woorden kennen Biddend voor de lente naar de ether Dag en nacht vliegen de reizigers Winter en lente hebben hun redenen Zeilend door zonsopgang en ondergaande wilde wind En door staalblauwe lucht Hier komt hij, de hoogste gans Mist etend, dansend met heksen Hier komt hij, de beroemde oude snoekbaars Die verlangde om te vertrekken We voelen de warmte van je adem niet Door de ijzige randen van de aarde We horen het ritme van je roep niet Het signaal van de lente in de ether