Origineel
Ô ô ô ô. Liberdade, Senhor,. Passava a noite, vinha dia. O sangue do negro corria. Dia a dia. De lamento em lamento. De agonia em agonia. Ele pedia. O fim da tirania. Lá em Vila Rica. Junto ao Largo da Bica. Local da opressão. A fiel maçonaria. Com sabedoria. Deu sua decisão lá, rá, rá. Com flores e alegria veio a abolição. A Independência laureando o seu brasão. Ao longe soldados e tambores. Alunos e professores. Acompanhados de clarim. Cantavam assim:. Já raiou a liberdade. A liberdade já raiou. Esta brisa que a juventude afaga. Esta chama que o ódio não apaga pelo Universo. É a evolução em sua legítima razão. Samba, oh samba. Tem a sua primazia. De gozar da felicidade. Samba, meu samba. Presta esta homenagem. Aos “Heróis da Liberdade”. Ô ô ô
Vertaling
Oh, oh, oh, oh. Vrijheid, Heer. De nacht ging voorbij, de dag kwam. Het bloed van de zwarte man stroomde. Dag na dag. Van klaagzang tot klaagzang. Van lijdensweg naar lijdensweg. Hij smeekte. Het einde van de tirannie. Terug in Vila Rica. Naast Largo da Bica. Plaats van onderdrukking. De trouwe vrijmetselarij. Met wijsheid. Gaf zijn besluit daar, rá, rá. Met bloemen en vreugde kwam de afschaffing. Onafhankelijkheidslaureaat met zijn wapenschild. In de verte soldaten en trommels. Leerlingen en leraren Begeleid door bugels. Ze zongen: De vrijheid is aangebroken. De vrijheid is aangebroken. Dit briesje dat de jeugd slaat. Deze vlam die haat niet dooft voor het universum. Het is evolutie in zijn legitieme reden. Samba, oh samba. Het heeft zijn primaat. Van het genieten van geluk. Samba, mijn samba. Breng dit eerbetoon Op de “Helden van de Vrijheid”. Ô ô ô