Origineel
Here’s a song I sing for you. About a girl that I once knew. Julia. She lived in a great big house. With golden gates where servants bowed. For Julia. Unashamed I’d sit outside and wait for hours. Hoping that she’d climb down from her ivory towers. This beautiful girl as pretty as any flower had a hold on me. Upstairs in my lonely room. I would dream of being cool. With Julia. I lived in obsessive bliss. Carefully planning my first kiss. Off Julia. One day I was feeling awfully brave and asked her. If she’d like to come on a date, I just had to. She bent down and gently kissed my face and said oh someday. Oh my god how I loved this girl. But no one ever said that love could burn. Waiting by the phone for days. For a call that never came. From Julia. But love is cruel and has no wings. But I still hear angels sing. For my Julia. I remember being overwhelmed by her prettiness. If only she would look my way I might be in business. To tell the truth she didn’t even know I existed, Julia. Summer took her pretty clothes. Winter came in grey and snow. Oh Julia. And I found out she’d moved away. Her best friend said to the north country. Julia. Now all this happened many years ago my friend. Regrettably there is no happy end, oh no. She was 14, I was only 10, oh my Julia
Vertaling
Hier is een liedje dat ik voor je zing. Over een meisje dat ik ooit kende. Julia. Ze woonde in een groot huis. Met gouden poorten waar bedienden voor bogen. Voor Julia. Onbeschaamd zat ik uren buiten te wachten. Hopend dat ze uit haar ivoren toren zou komen. Dit mooie meisje zo mooi als een bloem had me in haar greep. Boven in mijn eenzame kamer. droomde ik dat ik cool was. Met Julia. Ik leefde in een obsessieve gelukzaligheid. Voorzichtig mijn eerste kus plannen. Met Julia. Op een dag voelde ik me erg dapper en vroeg haar. Of ze zin had in een afspraakje, ik moest wel. Ze boog zich voorover en kuste zachtjes mijn gezicht en zei oh ooit. Oh mijn god wat hield ik van dit meisje. Maar niemand heeft ooit gezegd dat liefde kon branden. Dagenlang wachtend bij de telefoon. Op een telefoontje dat nooit kwam. Van Julia. Maar liefde is wreed en heeft geen vleugels. Maar ik hoor nog steeds engelen zingen. Voor mijn Julia. Ik weet nog dat ik overweldigd werd door haar schoonheid. Als ze maar mijn kant op zou kijken, zou ik misschien zaken kunnen doen. Om eerlijk te zijn wist ze niet eens dat ik bestond, Julia. De zomer nam haar mooie kleren mee. De winter kwam met grijs en sneeuw. Oh Julia. En ik ontdekte dat ze verhuisd was. Haar beste vriendin zei naar het noorden. Julia. Nu gebeurde dit allemaal vele jaren geleden mijn vriend. Helaas is er geen gelukkig einde, oh nee. Zij was 14, ik was pas 10, oh mijn Julia