Origineel
Vou pro boteco do Zé, vou pro boteco do Zé. Lá tem moda de viola, cachaça e muita mulher. Vou pro boteco do Zé, vou pro boteco do Zé. Nóis passa o tempo cantando com o copo cheio de mé. Trabalho a semana inteiro, chega no fim de semana. Comer um jabá na tábua, lembrar das “moda” bacana. Lá ninguém enche meu saco, to rodeado de amigo. Se eu puxo um Tião Carreiro a galera canta comigo. Eu fico contando as horas pra encontrar meus parceiros. Tocar a minha viola e beber uísque com gelo. Chega no fim de semana dentro de casa eu não fico. No bar junto com a galera, risco uns “modão” do Zé Rico. Quando vai chegando a noite tá todo mundo alterado. Meu amigo sanfoneiro também já ficou chapado. Com a sanfona na mão, com a gente não tem frescura. Enche meu copo que eu mando um “modão” que é Parada Dura
Vertaling
Ik ga naar Zé’s bar, ik ga naar Zé’s bar. Er is gitaarmode, cachaça en veel vrouwen. Ik ga naar Zé’s bar, ik ga naar Zé’s bar. We brengen de tijd zingend door met een glas vol mea. Werk de hele week, kom het weekend. Eet een jabá na tábua, denk aan de coole “mode”. Niemand vult daar mijn tas, ik ben omringd door vrienden. Als ik een Tião Carreiro speel, zingen de mensen met me mee. Ik blijf de uren tellen om mijn partners te ontmoeten. Ik speel gitaar en drink whisky met ijs. In het weekend blijf ik niet binnen. Aan de bar met de jongens, speel ik Zé Rico’s “modão”. Als de nacht komt is iedereen van streek. Mijn accordeonspeler vriend is ook stoned geworden. Met een accordeon in de hand, bij ons is er geen franje. Vul mijn glas en ik stuur je een “modão” dat is Parada Dura