Origineel
Onde foi que errei. Se há mistérios não sei. Só sei de mim que não vou mais. Me machucar. Meu olhar diz que sim. Coração diz que não. Minha boca sorri. Forçando pra não chorar. O meu corpo te quer. Num desejo total. Mas meu orgulho não te pede. Pra ficar. Eu te afago nas lembranças. Eu busco forças nas esperanças. Que você chegue me pedindo. Pra voltar. Eu me naufrago em seu suor. Qual um barquinho de papel. Eu busco estrelas nos seus olhos. Eu me lambuzo no seu mel. Eu passo o tempo pra você. E vou correndo me entregar. É pena que você não entende. O meu jeito de amar.. Onde foi que errei…
Vertaling
Waar ben ik de fout ingegaan. Als er mysteries zijn weet ik het niet. Alles wat ik weet over mezelf is dat ik niet van plan ben om Ik zal mezelf geen pijn meer doen. Mijn ogen zeggen ja Mijn hart zegt nee. Mijn mond lacht Ik dwing mezelf niet te huilen. Mijn lichaam wil jou. In een totaal verlangen. Maar mijn trots vraagt het je niet. Om te blijven. Ik streel je in de herinneringen. Ik zoek kracht in hoop. Dat je me komt vragen Pra voltar. Ik zink in je zweet Als een papieren bootje. Ik kijk naar sterren in je ogen. Ik lik mezelf in jouw honing. Ik breng de tijd voor je door. En ik haast me om mezelf op te geven. Jammer dat je niet begrijpt Mijn manier van liefhebben… Waar ben ik de fout ingegaan…