Origineel
Ut waas twellef oor in Venlo
Ut woort tied um nar hoes te gaon
Toen iemand zei, hee loep us mei
Ut is heer nog neet gedaon
Ik keek ow aan en ik schrok darvan
Ik hei ow jaore neet gezeen
Geej waart nog moei, net zo moei
Als toen gans in ut begin
Op ut kerkplein in November
Zaag ik ow veur den ierste kier
De wind dae weide door ow haor
En ik zaag ut gevaor
Ik zaag mien hand al in ow hand
En ik dog loep door loep door
Onderwaeg heb ik meej zelf verteld
Ut waas neet mier als un blaad dat velt
Maar un blaad dat velt en un book giet dicht
Mar wat bleef, dat waas ow gezicht
Overdaag de zon en ’s nachts de maon
Ik kos ow oege neet weerstaon
Ik dog mier aan ow dan aan meej zelf
Ik dog daage aan un stuk
Wat is dit nou, moeie vrouw
Dit is weggegoeit geluk
En ’s nachts in bed, slaop ik net
Komde geej op bezeuk beej meej
Mien bed is kald, mien kamer kaal
En ik droem haar dar staan
En geej ziet zacht als dons als vacht
En ik drei meej um ow hin
En in ow erm waer ik werm
en droem mien moeiste zin
Te vuul gedaogt te lang gewacht
Ik ging door op halve kracht
Der bleef niks mier over van dit schip
Ut dreef langzaam tot un stip
Tot un puntje aan de horizon
Op enne oceaan zoe groet
Ik heb alles overboord gegoeit
Un have die kwaam noeit
Ut waas ’s merges vroeg in Venlo
Hoeg tied um nar hoes te gaon
Geej keek meej aan en ik keek ow aan
Van kiek os heer now staon
Ik peek ow hand en ik lachte want
Ow gezicht en owe naam
En hoe ge keekt ow haor weg streekt
Toen de zon aan de hemel kwaam
Ut woort tied um nar hoes te gaon
Toen iemand zei, hee loep us mei
Ut is heer nog neet gedaon
Ik keek ow aan en ik schrok darvan
Ik hei ow jaore neet gezeen
Geej waart nog moei, net zo moei
Als toen gans in ut begin
Op ut kerkplein in November
Zaag ik ow veur den ierste kier
De wind dae weide door ow haor
En ik zaag ut gevaor
Ik zaag mien hand al in ow hand
En ik dog loep door loep door
Onderwaeg heb ik meej zelf verteld
Ut waas neet mier als un blaad dat velt
Maar un blaad dat velt en un book giet dicht
Mar wat bleef, dat waas ow gezicht
Overdaag de zon en ’s nachts de maon
Ik kos ow oege neet weerstaon
Ik dog mier aan ow dan aan meej zelf
Ik dog daage aan un stuk
Wat is dit nou, moeie vrouw
Dit is weggegoeit geluk
En ’s nachts in bed, slaop ik net
Komde geej op bezeuk beej meej
Mien bed is kald, mien kamer kaal
En ik droem haar dar staan
En geej ziet zacht als dons als vacht
En ik drei meej um ow hin
En in ow erm waer ik werm
en droem mien moeiste zin
Te vuul gedaogt te lang gewacht
Ik ging door op halve kracht
Der bleef niks mier over van dit schip
Ut dreef langzaam tot un stip
Tot un puntje aan de horizon
Op enne oceaan zoe groet
Ik heb alles overboord gegoeit
Un have die kwaam noeit
Ut waas ’s merges vroeg in Venlo
Hoeg tied um nar hoes te gaon
Geej keek meej aan en ik keek ow aan
Van kiek os heer now staon
Ik peek ow hand en ik lachte want
Ow gezicht en owe naam
En hoe ge keekt ow haor weg streekt
Toen de zon aan de hemel kwaam
Vertaling
Het was twaalf uur in Venlo
Het werd tijd om naar huis te gaan
Toen iemand zie, hey loop eens mee
Het is hier nog niet gedaan
Ik keek je aan en ik schrok der van
Ik had je jaren niet zien staan
Je was nog mooi, net zo mooi
Als toen helemaal in het begin
Op het kerkplein in november
Zag ik je voor de eerste keer
De wind die waaide door je haar
En ik zag het gevaar
Ik zag mijn hand al in jouw hand
En dacht loop door loop door
Onderweg heb ik mij zelf verteld
Het was niet meer dan een blad dat valt
Maar een blad dat valt en een boek gaat dicht
Maar wat bleek, dat was jouw gezicht
Overdag de zon en ’s nachts de maan
Ik kon je ogen niet weerstaan
Ik dacht meer aan jou dan aan mijzelf
Ik dacht dagen aan een stuk
Wat is dit nou, Mooie vrouw
Dit is weggegooid geluk
En ’s nachts in bed, slaap ik net
Kom jij op bezoek bij mij
Mijn bed is koud, mijn kamer kaal
En ik droom haar daar staan
En je bent zacht als dons als vacht
En ik draai mij om je heen
En in je armen word ik warm
En droom mijn mooiste zin
Te veel gedacht te lang gewacht
Ik ging door op halve kracht
Er bleef niets meer over van dit schip
Het dreef langzaam tot een stip
Tot een puntje aan de horizon
Op een oceaan zo groot
Ik heb alles overboord gegooid
En de haven die kwam nooit
Het was ’s morgens vroeg in Venlo
Hoog tijd om naar huis te gaan
Je keek mij aan en ik keek jouw aan
Van kijk ons hier nu staan
Ik greep je hand en ik lachte want
Je gezicht en jouw naam
En hoe je keek je haar weg streek
Toen de zon aan de hemel kwam
Het werd tijd om naar huis te gaan
Toen iemand zie, hey loop eens mee
Het is hier nog niet gedaan
Ik keek je aan en ik schrok der van
Ik had je jaren niet zien staan
Je was nog mooi, net zo mooi
Als toen helemaal in het begin
Op het kerkplein in november
Zag ik je voor de eerste keer
De wind die waaide door je haar
En ik zag het gevaar
Ik zag mijn hand al in jouw hand
En dacht loop door loop door
Onderweg heb ik mij zelf verteld
Het was niet meer dan een blad dat valt
Maar een blad dat valt en een boek gaat dicht
Maar wat bleek, dat was jouw gezicht
Overdag de zon en ’s nachts de maan
Ik kon je ogen niet weerstaan
Ik dacht meer aan jou dan aan mijzelf
Ik dacht dagen aan een stuk
Wat is dit nou, Mooie vrouw
Dit is weggegooid geluk
En ’s nachts in bed, slaap ik net
Kom jij op bezoek bij mij
Mijn bed is koud, mijn kamer kaal
En ik droom haar daar staan
En je bent zacht als dons als vacht
En ik draai mij om je heen
En in je armen word ik warm
En droom mijn mooiste zin
Te veel gedacht te lang gewacht
Ik ging door op halve kracht
Er bleef niets meer over van dit schip
Het dreef langzaam tot een stip
Tot een puntje aan de horizon
Op een oceaan zo groot
Ik heb alles overboord gegooid
En de haven die kwam nooit
Het was ’s morgens vroeg in Venlo
Hoog tijd om naar huis te gaan
Je keek mij aan en ik keek jouw aan
Van kijk ons hier nu staan
Ik greep je hand en ik lachte want
Je gezicht en jouw naam
En hoe je keek je haar weg streek
Toen de zon aan de hemel kwam