Origineel
Ik zuj zo gear ’n liedje schrieve
Oaver ’n monster dat ik ken
Ik zuj ’t met mien wurd wille verdrieve
Ik zuj ’t slachte met mien pen
Want woar ik noeit mie zal liere leave
Is dat dat monster altied van meej wint
Als ik mien hart an iemand wil goan geave
’t Gevecht vanzelf wir begint
Als geej meej vertelt oaver die andere
Allein ’n woard, ’n zin hoe leuk ’t waas
Ik kan d’r echt niks an verandere
Dan is dat biest heer binne wir d’n baas
’t Kiekt meej aan en groeit gemeine vlamme
Greune kop op zienne slangennek
’t Wil meej met zien sluipend gif verlamme
En ’t kwijlt oet zienne valse bek
Zien tong is scherp, zien oege zien gesplete
Als ’n mes dat blinkt vurdat ’t stukt
Als ’n gewear net vurdat ’t giet schete
’t Moment dat alles in meej brukt
Mar ik lach ‘m oet en schrieuw
Todat íe wankelt en ‘ie velt
Ik griep ‘m vast en break zien botte
Tot’íe oetgeteld vur meej op de grond
Zienne ware aard lut zeen
Achterdochtig schepsel
Schrompelt langzaam in
En ’t zal nar boete kroepe
Ik wil ’t van mien leave noeit mier zeen
Ik zal neet drinke op mien oaverwinning
Ik trek meej oet, drei an de werme kraan
Ik spuul meej af met stroale van bezinning
En met ow hiel dicht teage meej aan
Oaver ’n monster dat ik ken
Ik zuj ’t met mien wurd wille verdrieve
Ik zuj ’t slachte met mien pen
Want woar ik noeit mie zal liere leave
Is dat dat monster altied van meej wint
Als ik mien hart an iemand wil goan geave
’t Gevecht vanzelf wir begint
Als geej meej vertelt oaver die andere
Allein ’n woard, ’n zin hoe leuk ’t waas
Ik kan d’r echt niks an verandere
Dan is dat biest heer binne wir d’n baas
’t Kiekt meej aan en groeit gemeine vlamme
Greune kop op zienne slangennek
’t Wil meej met zien sluipend gif verlamme
En ’t kwijlt oet zienne valse bek
Zien tong is scherp, zien oege zien gesplete
Als ’n mes dat blinkt vurdat ’t stukt
Als ’n gewear net vurdat ’t giet schete
’t Moment dat alles in meej brukt
Mar ik lach ‘m oet en schrieuw
Todat íe wankelt en ‘ie velt
Ik griep ‘m vast en break zien botte
Tot’íe oetgeteld vur meej op de grond
Zienne ware aard lut zeen
Achterdochtig schepsel
Schrompelt langzaam in
En ’t zal nar boete kroepe
Ik wil ’t van mien leave noeit mier zeen
Ik zal neet drinke op mien oaverwinning
Ik trek meej oet, drei an de werme kraan
Ik spuul meej af met stroale van bezinning
En met ow hiel dicht teage meej aan
Vertaling
Ik zou zo graag een liedje schrijven
Over een monster dat ik ken
Ik zou het met mijn woorden willen verdrijven
Ik zou het slachten met mijn pen
Want waar ik nooit mee zal leren leven
Is dat het monster altijd van mij wint
Als ik mijn hart aan iemand wil gaan geven
Het gevecht vanzelf weer begint
Als jij me vertelt over die andere
Alleen een woord, een zin hoe leuk het was
Ik kan er echt niks aan veranderen
Dan is dat beest hier binnen weer de baas
Het kijkt mij aan en laat gemene vlammen zien
Groene kop op zijn slangennek
Het wil mij met zijn sluipend gif verlammen
En het kwijlt uit zijn valse bek
Zijn tong is scherp, zijn ogen zijn gespleten
Als een mes dat blinkt voordat het steekt
Als een geweer net voordat het gaat schieten
Het moment dat alles in mij breekt
Maar ik lacht hem uit en schreeuw
Totdat hij wankelt en hij valt
Ik grijp hem vast en breek zijn botten
Totdat hij uitgeteld voor me op de grond
Zijn ware aard laat zien
Achterdochtig schepsel
Schrompelt langzaam in
En het zal naar buiten kruipen
Ik wil het nooit van mijn leven meer zien
Ik zal niet drinken op mijn overwinning
Ik kleed me uit, draai aan de warme kraan
Ik spoel me af met stralen van bezinning
En met jou heel dicht tegen me aan
Over een monster dat ik ken
Ik zou het met mijn woorden willen verdrijven
Ik zou het slachten met mijn pen
Want waar ik nooit mee zal leren leven
Is dat het monster altijd van mij wint
Als ik mijn hart aan iemand wil gaan geven
Het gevecht vanzelf weer begint
Als jij me vertelt over die andere
Alleen een woord, een zin hoe leuk het was
Ik kan er echt niks aan veranderen
Dan is dat beest hier binnen weer de baas
Het kijkt mij aan en laat gemene vlammen zien
Groene kop op zijn slangennek
Het wil mij met zijn sluipend gif verlammen
En het kwijlt uit zijn valse bek
Zijn tong is scherp, zijn ogen zijn gespleten
Als een mes dat blinkt voordat het steekt
Als een geweer net voordat het gaat schieten
Het moment dat alles in mij breekt
Maar ik lacht hem uit en schreeuw
Totdat hij wankelt en hij valt
Ik grijp hem vast en breek zijn botten
Totdat hij uitgeteld voor me op de grond
Zijn ware aard laat zien
Achterdochtig schepsel
Schrompelt langzaam in
En het zal naar buiten kruipen
Ik wil het nooit van mijn leven meer zien
Ik zal niet drinken op mijn overwinning
Ik kleed me uit, draai aan de warme kraan
Ik spoel me af met stralen van bezinning
En met jou heel dicht tegen me aan