Origineel
t Gebeurt neet duk, ’t gebeurt bijna noeit,
maar vannacht is ’t gebeurt, vannacht bin ik opgestoan.
Als in unne droem zag ik mej van de trap aaf goan.
’t Waas perfect, de koffie kloar, de taofel gedekt, en de zon die scheen.
De baas bracht mej bloome en zei: blief maar thoes geine nee
gunt ook eur plezeer, pak de rest van de week maar vreej.
En ik genoet, zelfs miene baas vong ’t goot, en de zon die scheen.
De fiets op en fluite, de weend haaj ik op de rug.
De meense, die lachte noar mej en ik lachte terug.
En ik genoet, zelfs mien hoar zaate goot, en de zon die scheen.
Oow, en onderweg kwam ik ow tegen, ik woort van puur geluk verleage.
’t Leve haaj ’t good veur met mej, alles zaat mej, wat ik ook duj.
Met zo’n geveul dat ge nog van vroeger kent, allang vergeate, neet gewend.
En mien geveul dat mer door blieft goan, zo’n geveul van dit geveul det duurt te lang,
van roezegeur en moaneschien, veul te moei om woar te zeen.
Oow, want toen ik vanmerge wakker woort, over mien ongerboks veel en in de speegel keek,
drong ’t langzaam tot mej door, alles waat ik haj gezeen det waas neet woar,
Ik haj gedroemd, de ganse nacht, en ien ding stong weer vast vur mej:
’s nachts is ’t moeier dan overdaag, en al hielemoal met ow d’er beej.
maar vannacht is ’t gebeurt, vannacht bin ik opgestoan.
Als in unne droem zag ik mej van de trap aaf goan.
’t Waas perfect, de koffie kloar, de taofel gedekt, en de zon die scheen.
De baas bracht mej bloome en zei: blief maar thoes geine nee
gunt ook eur plezeer, pak de rest van de week maar vreej.
En ik genoet, zelfs miene baas vong ’t goot, en de zon die scheen.
De fiets op en fluite, de weend haaj ik op de rug.
De meense, die lachte noar mej en ik lachte terug.
En ik genoet, zelfs mien hoar zaate goot, en de zon die scheen.
Oow, en onderweg kwam ik ow tegen, ik woort van puur geluk verleage.
’t Leve haaj ’t good veur met mej, alles zaat mej, wat ik ook duj.
Met zo’n geveul dat ge nog van vroeger kent, allang vergeate, neet gewend.
En mien geveul dat mer door blieft goan, zo’n geveul van dit geveul det duurt te lang,
van roezegeur en moaneschien, veul te moei om woar te zeen.
Oow, want toen ik vanmerge wakker woort, over mien ongerboks veel en in de speegel keek,
drong ’t langzaam tot mej door, alles waat ik haj gezeen det waas neet woar,
Ik haj gedroemd, de ganse nacht, en ien ding stong weer vast vur mej:
’s nachts is ’t moeier dan overdaag, en al hielemoal met ow d’er beej.
Vertaling
Het gebeurt niet vaak, het gebeurt bijna nooit,
maar vannacht is het gebeurd, vannacht ben ik opgestaan.
Als in een droom zag ik mij van de trap af gaan.
Het was perfect, de koffie klaar, de tafel gedekt, en de zon die scheen.
De baas bracht mij bloemen en zei: blijf maar thuis en zeg geen nee
gunt ook jou plezier, pak de rest van de week maar vrij.
En ik genoot, zelfs mijn baas vond het goed, en de zon die scheen.
De fiets op en fluiten, de wind had ik op de rug.
De mensen, die lachte naar mij en ik lachte terug.
En ik genoot, zelfs mijn haar zat goed, en de zon die scheen.
Oow, en onderweg kwam ik jou tegen, ik werd van puur geluk verlegen.
Het leven had het goed voor met mij, alles zat mij, wat ik ook deed.
Met zo’n gevoel dat je nog van vroeger kent, allang vergeten, niet gewend.
En mijn gevoel dat maar door blijft gaan, zo’n gevoel van dit gevoel dat duurt te lang,
van rozengeur en maneschijn, veel te mooi om waar te zijn.
Oow, want toen ik vanmorgen wakker werd, over mijn onderbroek viel en in de spiegel keek,
drong het langzaam tot mij door, alles wat ik had gezien dat was niet waar,
Ik had gedroomd, de hele nacht, en een ding stond weer vast voor mij:
’s nachts is ’t mooier dan overdag, en al helemaal met jou erbij.
maar vannacht is het gebeurd, vannacht ben ik opgestaan.
Als in een droom zag ik mij van de trap af gaan.
Het was perfect, de koffie klaar, de tafel gedekt, en de zon die scheen.
De baas bracht mij bloemen en zei: blijf maar thuis en zeg geen nee
gunt ook jou plezier, pak de rest van de week maar vrij.
En ik genoot, zelfs mijn baas vond het goed, en de zon die scheen.
De fiets op en fluiten, de wind had ik op de rug.
De mensen, die lachte naar mij en ik lachte terug.
En ik genoot, zelfs mijn haar zat goed, en de zon die scheen.
Oow, en onderweg kwam ik jou tegen, ik werd van puur geluk verlegen.
Het leven had het goed voor met mij, alles zat mij, wat ik ook deed.
Met zo’n gevoel dat je nog van vroeger kent, allang vergeten, niet gewend.
En mijn gevoel dat maar door blijft gaan, zo’n gevoel van dit gevoel dat duurt te lang,
van rozengeur en maneschijn, veel te mooi om waar te zijn.
Oow, want toen ik vanmorgen wakker werd, over mijn onderbroek viel en in de spiegel keek,
drong het langzaam tot mij door, alles wat ik had gezien dat was niet waar,
Ik had gedroomd, de hele nacht, en een ding stond weer vast voor mij:
’s nachts is ’t mooier dan overdag, en al helemaal met jou erbij.