Ik kan een toespraak houden Als de stemming in me opkomt, ja dat is waar Maar oh mooie schat Ik ben sprakeloos als het op jou aankomt Sprakeloos als je naar mijn hand reikt Ik ben zo sprakeloos en ik kan niet begrijpen hoe je van me houdt Maar zolang je blijft zeggen dat je van me houdt is er niets wat ik kan zeggen behalve dat ik sprakeloos ben bij het horen van je stem Ik ben zo sprakeloos en omdat ik geen keus heb blijf ik glimlachen als een kat die een vogel heeft gevangen En blijf gewoon glimlachen Als ik een woord zou durven zeggen, zou je me hersenloos vinden En dat vind ik niet erg, liefde is blindheid En mijn geest berust in de vriendelijkheid die je over me uitstort Kan het zijn? Kan het zo zijn? Kan het allemaal voor mij zijn? Ik heb geen hoop Als je niet van me droomt, is dit waar Cause oh pretty darlin’ Ik ben hopeloos als ik van je droom Sprakeloos en het hart liegt nooit Ik ben zo sprakeloos dus ik spreek met mijn ogen I am just smilin’ ‘cause I’ve seen [?] Oh, lach je naar mijn gezicht in de duisternis Wanneer ik buiten adem ben en naar boven kom voor lucht Het is zo eindeloos dat het me laat schrikken Het is zo tijdloos dat ik nooit de grond raak Waarom zou ik? Waarom zou ik? Waarom zou ik een geluid maken Ik kan jouw lied zingen Ik kan zuchten in de nacht, dat is waar Maar oh mooie schat Ik ben sprakeloos bij het zien van jou