(Sadistik): Ik voel me agorafobisch maar met tegenzin blijf ik op koers In dit doolhof van doornen want er is geen manier dat ik het kan omzeilen Het ruikt naar Agent Orange op deze plek waar ik naar toe ga En ik krijg er misschien spijt van, maar ik moet doen wat me in vorm brengt Vervalste glimlachen stellen me in staat om mijn adem te vinden Geschilderd in de mist die werd gelabeld op het moment van overlijden Van een kluizenaar, verstrikt in een spinnenweb Waarom halo’s innemen als de fabels die ze schrijven dood zijn? Onderzoek alle lijnen voor een indicatie van de kleuren die er waren binnen een andere anekdote van tijd Talons groeien binnenin met deze onoplettende blikken tot het verandert van irrationele tot schizofrene woede Als je in een kooi zit vergeet je hoe groot de wereld kan zijn En als je altijd bloedt vergeet je dat het een noodgeval is Het is een langzame reis die je snel uit het oog kan doen verliezen Je vraagt je af wat het doel is dat in je schakelschema zit ingebakken. En dan kristalliseert het water, het groeit in je borst tot je hart van gesatureerd ijs is De wereld is een authentiek gemaakt van kunstmatige banden die bedoeld waren om grafstenen te bedekken, technicolor regenbogen Brieven van een engel zijn aan het rommelen met mijn herinneringen Ze rommelen met mijn lakens omdat ik met de vijand heb geslapen Onder een geheimzinnige identiteit, probeer ik weg te komen maar ze lekt methamphetamines Drip drip, lick lick, infecteer me met ziektes Voed me met al je leugens tot je me het laat geloven Is dit een deel van helder dromen Of gewoon een illusie en ze hebben je het laten geloven? (KoLyric): Alleen vijanden laten rozen achter als je een verloren zaak sterft En zingen in harmonie om je dood een zwanenzang te geven Nog een dag van doodskist winkelen voor als je dood komt De botten in mijn kast zullen een paar extra nodig hebben Gewoon een ander deuntje om te reageren op het redrum Laat het de zintuigen dienen met een gematigd bezit Nog een ondiepe hoofdpijn, de galg heeft jullie hoofden omhoog Al het werk en geen spel geeft dit mes de beste snede Ik slaap met een carnivoor die ademt in mijn nek De huid van haar tanden bedekt door mijn stukken vlees Het beest in mijn hoofd heeft een seizoen gevonden om te rusten Het is weer winter, de kou is in mijn borst gegroeid Ik ben de engel des doods, of een loser met een droom Alles is kronkelend als de pusher trilogie Het is de schaduwzijde van het leven dat het perfecte beeld schetst Geluk is de perfecte brief die we nooit te zien krijgen Geklemd tussen hoop en een blinde liefde Door een strop geknoopt als een strik voor mijn mooie smoking Ik viel in stukken toen je mijn hart in tweeën spleet De wond veranderde in bevriezing, maar dat is het littekenweefsel